ابراهیم پسر رسول خدا
ابراهیم (۸-۱۰ق) پسر رسول خدا(ص) و ماریه قبطیه که پیش از دو سالگی از دنیا رفت و در روز وفات او، کسوف رخ داد. پیامبر(ص) برای جلوگیری از ارتباط دادن کسوف با مرگ او فرمود: «خورشید و ماه بخاطر مرگ کسی نمیگیرند.»
ابراهیم در بقیع در کنار قبر عثمان بن مظعون دفن شد.
نسب و تولد
ابراهیم بن محمد بن عبدالله بن عبدالمطلب فرزند پیامبر اسلام است. مادرش ماریه قبطیه از دختران ملوک مصر بود که مقوقس حاکم مصر و اسکندریه او را به پیامبر بخشید.[۱]
ابراهیم در ذی الحجه سال ۸ هجری متولد شد. پیامبر به اصحابش فرمود: برای من پسری متولد شده و من نام پدرم ابراهیم را بر او گذاردم.[۲] پیامبر روز هفتم تولدش برای او عقیقه کرد و سر او را تراشید و هموزن آن به مساکین، نقره داد.[۳]
پس از تولد ابراهیم، جبرئیل نازل شد و حضرت را با عنوان "اباابراهیم" سلام داد.[۴] نقل است که بعد از تولد ابراهیم، پیامبر شاد شد و او را به عایشه نشان داد و فرمود: «ببین چقدر این بچه شبیه من است!»[۵]
قابله و دایه
بنابر گزارشهای تاریخی، قابله او سلمی خادمه پیامبر بود. سلمی پس از تولد ابراهیم، شوهرش ابو رافع را باخبر کرد و او نزد پیامبر رفت و خبر تولد را به او داد. پیامبر شاد شد و بندهای به او بخشید.[۶]
پس از تولد ابراهیم، زنان انصار برای شیر دادن او بر یکدیگر پیشی میگرفتند. پیامبر ابراهیم را به ام بردة دختر منذر بن زید سپرد.[۷]
ویکی شیعه | فارسی »» @wikishia_fa