محمدحسن مامقانی یا ممقانی (۱۲۳۸ق - ۱۳۲۰ق) از فقهای شیعه که پس از وفات میرزای شیرازی به مرجعیت رسید و در ترکیه، قفقاز و ایران، به‌ویژه در نواحی آذربایجان و تهران مقلّدانی داشت.
محمد حسن مامقانی در ۲۲ شعبان سال ۱۲۳۸ق. در مامقان (در نزدیکی تبریز) متولد شد. پدر او عبدالله مامقانی بود که به مرجعیت رسید و بسیاری از مردم آذربایجان از او تقلید می‌کردند. پس از تولد محمدحسن، خانواده وی به کربلا مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد.
محمدحسن مامقانی در ۱۸ محرم سال ۱۳۲۳ق. از دنیا رفت و در نجف به خاک سپرده شد.[۱] نقل شده است در سال ۱۳۸۸ق در هنگام گسترش مقبره، دیواره لحد فرو ریخت و پیکر وی را پس از شصت و پنج سال سالم یافتند.[۲]
فرزندان
عبدالله مامقانی(درگذشته ۱۳۵۱ق) صاحب کتاب تنقیح المقال
ابوالقاسم مامقانی (درگذشته ۱۳۵۱ق) نویسنده «مقباس الکرامه فی شرح تبصرة العلامه» و «غایة المامول فی علم الاصول»
ویکی شیعه | فارسی »» @wikishia_fa