سیاسيا

با روحانی تا 1400!

به عنوان کسی که در انتخابات 92 و 96 به روحانی رای ندادم اما برخلاف فضایی که این روزها درباره لزوم استعفا یا استیضاح روحانی ایجاد شده، معتقدم دولت روحانی باید تا 1400 به کار خود ادامه دهد زیرا ناتمام ماندن این دولت ضررهای بیشتری از ادامه کارش دارد.

از همان ابتدا در سال 92 هم مشخص بود که روحانی کشور را در چه چاهی فرو خواهد برد. پیش بینی این روزها نه تنها سخت نبود بلکه ندیدن چنین روزهایی دشوار بود! وقتی کسی در همان ابتدای دولتش تمام تخم مرغ هایش را در سبد دشمن 30 ساله یک ملت می گذارد و به جای دراز کردن دست خود به سمت مردم کشورش، دست گدایی به سمت امریکا و اروپا دراز می کند، بعد 5 سال اگر چنین بلایی سر کشور نمی آمد باید تعجب می کردیم اما با همه این اوصاف، دولت روحانی باید تا 1400 ادامه پیدا کند حتی اگر وضع از آنچه امروز هست بدتر شود.

علت این سخن روشن است؛ روحانی نه از کره ی ماه و مریخ آمده و نه از کشورهای همسایه. او یکبار با پشتوانه 18 میلیونی و بار دیگر با پشتوانه 23 میلیونی همین مردم سرکار آمده است. بخصوص که بار دوم مردم عملکرد او را دیدند و بازهم به او اعتماد کردند، پس چاره ای نیست جز اینکه نتیجه عملکرد او برای تک تک رای دهندگانش روشن شود.

فرض کنید فردا روحانی استعفا دهد یا استیضاح شود، فکر می کنید بخش اعظم آن 23 میلیون می گویند چقدر خوب شد که این اتفاق افتاد؟ کاملا برعکس، می گویند نگذاشتند کار کند! چنان شخصیتی مظلومی از همین جناب روحانی درست می کنند که انگار نه انگار همین روحانی بود که بعد 5 سال کشور را در چنین چاهی فرو برد که برای اولین بار قیمت دلار به 9000 تومان و سکه به 3 میلیون رسید.

در حالی که ادامه عملکرد روحانی هرچقدر هم عرصه را بر مردم سخت تر کند، اما اعتبار گفتمان لیبرال و سازشکار با امریکا در بین مردم را به حداقل می رساند. اساسا علت پذیرش برجام توسط رهبر انقلاب نیز جز همین منطق نبود؛ 12 آبان 92 ایشان صراحتا گفتند من به این مذاکرات خوشبین نیستم اما امیدوارم این روند به کسب یک تجربه و افزایش سطح فکری مردم منجر شود: «من اعتماد ندارم، خوشبین نیستم به مذاکره، لکن میخواهند مذاکره کنند، بکنند؛این تجربه ظرفیّت فکری ملّت ما را بالا خواهد برد»

خلاصه کلام همین است؛ بزرگترین دستاورد دولت روحانی در این دو دوره باید افزایش فهم مردم و رسیدن به این نقطه باشد که این جماعت از طریق مذاکره با امریکا و اروپا و ... نه تنها نمی توانند مشکلی را حل کنند که هزاران مشکل نیز بر کشور اضافه خواهند کرد، پس باید در انتخاب های خود دقت کنیم. لذا اگر می بینید اخیرا حسین موسویان از نزدیکان روحانی در گفتگویی اعلام می کند روحانی باید فداکاری کند و استعفا دهد تا کشور از بحران فعلی خارج شود و بعد از آن هم اخباری منتشر میشود که اصلاح طلبان مجلس به دنبال استیضاح روحانی هستند، همه اینها یک پروژه برای مظلوم جلوه دادن روحانی و مقصر تراشی برای تبرئه اوست.

استعفا یا استیضاح روحانی بعد از مدتی به مظلومیت او منجر خواهد شد در حالی که اگر او تا 1400 به کارش ادامه دهد بعد از آن نه بهانه ای از او پذیرفته است که چرا بعد 8 سال کشور را به چنین روزی انداخته و هم عیار مدیریت و کفایت او و گفتمانی که آن را نمایندگی می کرد به اندازه کافی برای مردم روشن خواهد شد. اتفاقی که باعث می شود کشور از بدل های او (جهانگیری، نوبخت، ظریف، عارف و...) نیز تا سالها در امان بماند چون آن وقت دیگر نه فقط روحانی بلکه کل این گفتمان عیارش برای مردم مشخص شده است.

استیضاح واقعی روحانی باید پای صندوق های رای در خرداد 1400 توسط خود مردمی که به او رای داده اند اتفاق بیفتد، والسلام!
اميرحسين ثابتی

@siasia