حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه

﷽
اشکال به امر دیگران سازی️❗️
بله، چه‏بسا اصلاً این اشکال کلّی را نسبت‏به همۀ آن آیات و روایات که دربارۀ مرابطۀ با دیگران مطرح شده است، مطرح می‏کنند؛ به اینکه اصلاً این کار، مخصوص انبیا و اولیای خدا(ع) است. آن‏ها را خداساخته بود، نه خودشان. «خدا‏ساخته» می‏تواند دست دیگران را بگیرد، نه «خودساخته»؛ چراکه «خودساخته» همیشه ناقص است. خیلی قشنگ اشکالشان را مطرح کردم.
امّا جواب اشکال: دیگر‏سازی یک «امر نسبی» است؛ به این معنا که به هر اندازه‏ای خودت را در هر رابطه‏ای ساختی، به همان مقدار متعهّدی که دیگران را هم بسازی. خوب دقّت کنید! این مسئله، یک امر نسبی و اضافی است. فرض کنید به هر اندازه‏ای که توانسته‏ای در بُعد اعتقادی پیش ‏بروی -البتّه به شکل «صحیح»- متعهّدی اعتقادات و پایۀ فکری دیگران را هم بسازی. آن‏هایی که به قول ما خُبره بودند، گفته‏اند: به همان مقدار، وظیفه داری دست دیگری را بگیری و بیش از این مقدار هم وظیفه نداری. به همان مقدار که می‏توانی راه بروی، باید دست او را بگیری و به همان راه ببری. اینکه بگذار من تا آخر خطّ بروم. بعد بر می‏گردم، می‏آیم و تو را باخود می‏بَرم، نداریم. به هر مقدار که خودت عمل می‏کنی، او را هم در وادی عمل بیاور؛ به هر مقدار که توانستی نفس خودت را از نظر اخلاقیّات اصلاح کنی، به همان مقدار وظیفه داری، نه بیشتر. این امر نسبی اضافی است.

#مجموعه_ادب_الهی
#کتاب_مبانی_تربیت
جلسه سوم

#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir