مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی

روز بیستم ذی الحجه روز نزول آیات مربوطه سوره معارج در شان منکرین غدیر:

رسول خدا(صلی الله علیه) در سرزمین غدیرخم به سر می بردند مردم را ندا داده و همه را جمع نمودند. آنگاه دست علی بن ابی طالب را گرفتند و فرمودند: هر کس من مولای اویم این علی مولای اوست. این خبر شایع شد. از آن جمله خبر به نعمان بن حارث فهری رسید. او در حالی که بر شتر خود سوار بود از شتر خود پایین آمده، سپس شتر را خوابانید و پای او را بست. آنگاه به خدمت رسول خدا(صلی الله علیه) آمد در حالی که در میان جمعی از اصحاب خود بود. عرض کرد: ای محمد! ما را از جانب خداوند امر کردی تا شهادت به وحدانیت خدا دهیم و اینکه شما رسول خدایی، ما هم قبول کردیم و امر نمودی تا پنج نوبت نماز بخوانیم آن را نیز قبول کردیم و ما را به زکات و روزه ماه رمضان و حج امر کردی، آنها را نیز قبول کردیم. به این راضی نشدی تا آنکه بازوان پسرعمویت را بالا برده و او را بر ما برتری دادی و گفتی: «من کنت مولاه فعلی مولاه» هر کس که من مولای اویم این علی مولای اوست. آیا این مطلبی بود که از جانب خود گفتی یا از جانب خدای عزوجل؟پیامبر(صلی الله علیه) فرمود: قسم به کسی که جز او خدایی نیست همانا این مطلب از جانب خداوند بوده است. در این هنگام نعمان بن حارث به پیامبر پشت کرده و به سوی راحله خود حرکت کرد در حالی که می گفت: بار خدایا! اگر آنچه محمد می گوید حق است بر من سنگی از آسمان ببار یا عذابی دردناک بر من بفرست. او به شتر خود نرسیده بود که خداوند بر او سنگی فرستاد که بر سر او خورد و از پشت او بیرون آمد و به قتل رسید. در این هنگام بود که خداوند عزوجل این آیات اول سوره معارج را نازل کرد: «سَأ لَ سَائِلٌ بعَذابٍ وَاقِع ، لِلکافِرینَ لَیسَ لَهُ دافِعٌ».

(ثعلبی، 1422: 10 / 35 و ابن الجوزی، 1401: 19 و حاکم حسکانی، 1974: 2 / 382)
—---—
مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی
https://gap.im/fvtt_ir