تفسیر:
جارچیان در اطراف شهر، فریاد زدند هر کس از ماجراى خصومت ابراهیم(علیه السلام) و بدگوئى او نسبت به بت ها آگاه است، حاضر شود. به زودى، هم آن‌ها که از این موضوع آگاه بودند، و هم سایر مردم اجتماع کردند تا ببینند کار این متهم به کجا خواهد رسید؟
شور و ولوله عجیبى در مردم افتاده بود; چرا که از نظر آن‌ها جنایتى بى سابقه توسط یک جوان ماجراجو، در شهر رخ داده بود که بنیان دینى مردم محیط را به لرزه درآورده بود.
سرانجام محکمه و دادگاه تشکیل شد، زعماى قوم در آنجا جمع بودند بعضى مى گویند: خود نمرود، نیز بر این ماجرا نظارت داشت.
نخستین سؤالى که از ابراهیم(علیه السلام) کردند این بود: گفتند: توئى که این کار را با خدایان ما کرده اى؟ اى ابراهیم! (قالُوا أَ أَنْتَ فَعَلْتَ هذا بِآلِهَتِنا یا إِبْراهِیمُ).
آن‌ها حتى حاضر نبودند بگویند: تو خدایان ما را شکسته، و قطعه، قطعه کرده اى، بلکه تنها گفتند: تو این کار را با خدایان ما کردى؟
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۲ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالُوا أَأَنتَ فَعَلْتَ هَذَا بِآلِهَتِنَا يَا إِبْرَاهِيمُ»
(هنگامی که ابراهیم را حاضر کردند،) گفتند: «تو این کار را با خدایان ما کرده‌ای، ای ابراهیم؟!»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۶۲ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
معمول این است، هنگامى که جنایتى در نقطه اى رخ مى دهد، براى پیدا کردن شخصى که آن کار را انجام داده، به دنبال ارتباط هاى خصومت آمیز مى گردند، و مسلماً در آن محیط، کسى جز ابراهیم(علیه السلام) آشکارا با بت ها گلاویز نبود، لذا تمام افکار متوجه او شد، جمعیت گفتند: اکنون که چنین است، بروید او را در برابر چشم مردم حاضر کنید تا آن‌ها که مى شناسند و خبر دارند، گواهى دهند (قالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلى أَعْیُنِ النّاسِ لَعَلَّهُمْ یَشْهَدُونَ).
بعضى از مفسران نیز این احتمال را داده اند: منظور مشاهده صحنه مجازات و کیفر ابراهیم(علیه السلام) است، نه شهادت و گواهى بر مجرم بودن او، اما با توجه به آیات بعد که بیشتر جنبه بازپرسى دارد این احتمال منتفى است.
به علاوه تعبیر: لَعَلَّ: شاید، متناسب با معنى دوم نیست; زیرا اگر مردم در برابر صحنه مجازات حضور یابند، طبعاً مشاهده خواهند کرد، شاید ندارد.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۱ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالُوا فَأْتُوا بِهِ عَلَىَ أَعْيُنِ النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَشْهَدُونَ»
(جمعیّت) گفتند: «او را در برابر دیدگان مردم بیاورید، تا گواهی دهند!»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۶۱ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
اما گروهى که تهدیدهاى ابراهیم (علیه السلام) را نسبت به بت ها در خاطر داشتند، و طرز رفتار اهانت آمیز او را با این معبودهاى ساختگى، مى دانستند؛ گفتند: ما شنیدیم جوانکى سخن از بت ها مى گفت و از آن‌ها به بدى یاد مى کرد که نامش ابراهیم است (قالُوا سَمِعْنا فَتىً یَذْکُرُهُمْ یُقالُ لَهُ إِبْراهِیمُ).
درست است که ابراهیم(علیه السلام) طبق بعضى از روایات، در آن موقع کاملاً جوان بود و احتمالاً سنش از 16 سال تجاوز نمى کرد.
و درست است که تمام ویژگى هاى جوانمردان : شجاعت، شهامت، صراحت و قاطعیت در وجودش جمع بود، ولى مسلماً منظور بت پرستان از این تعبیر چیزى جز تحقیر نبوده که بگویند ابراهیم این کار را کرده، بلکه گفتند: جوانى که به او ابراهیم مى گفتند، چنین مى گفت... یعنى فردى کاملاً گمنام و از نظر آنان بى شخصیت.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۰ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ»
(گروهی) گفتند: «شنیدیم نوجوانی از (مخالفت با) بتها سخن می‌گفت که او را ابراهیم می‌گویند.»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۶۰ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
سرانجام آن روز عید به پایان رسید، بت پرستان شادى کنان به شهر بازگشتند و یک‌سر به سراغ بتخانه رفتند، تا هم عرض ارادتى به پیشگاه بتان کنند و هم از غذاهائى که به زعم آن‌ها در کنار بتها برکت یافته بود، بخورند.
همین که وارد بتخانه شدند با صحنه‌اى روبرو گشتند که هوش از سرشان پرید، به جاى آن بتخانه آباد، با تلّى از بت‌هاى دست و پا شکسته و به هم ریخته روبرو شدند! فریادشان بلند شد: صدا زدند: چه کسى این بلا را بر سر خدایان ما آورده است؟! (قالُوا مَنْ فَعَلَ هذا بِآلِهَتِنا).
مسلماً هر کس بوده از ظالمان و ستمگران است (إِنَّهُ لَمِنَ الظّالِمِینَ).
او هم به خدایان ما ستم کرده، هم به جامعه و جمعیت ما و هم به خودش! چرا که با این عمل خویشتن را در معرض نابودى قرار داده است.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۹ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالُوا مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ»
(هنگامی که منظره بتها را دیدند،) گفتند: «هر کس با خدایان ما چنین کرده، قطعاً از ستمگران است (و باید کیفر سخت ببیند)!»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۹ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
ابراهیم (علیه السلام) در یک روز که بتخانه خلوت بود، و هیچ کس از بت پرستان در آنجا حضور نداشت، طرح خود را عملى کرد.
توضیح این که طبق نقل بعضى از مفسران، بت پرستان در هر سال روز خاصى را براى بتها عید مى‌گرفتند، غذاهائى در بتخانه حاضر کرده سپس دسته جمعى به بیرون شهر حرکت مى کردند، و در پایان روز بازگشته و به بتخانه مى آمدند تا از آن غذاها که به اعتقادشان تبرک یافته بود، بخورند.
به ابراهیم(علیه السلام) نیز پیشنهاد کردند با آن‌ها برود، ولى او به عذر بیمارى با آن‌ها نرفت.
ابراهیم (علیه السلام) بى آن که از خطرات این کار بترسد و یا از طوفانى که پشت سر این عمل به وجود مى آید، هراسى به دل راه دهد، مردانه وارد میدان شد، و با یک دنیا قهرمانى به جنگ این خدایان پوشالى رفت که آن همه علاقمند متعصب و نادان داشتند، به طورى که قرآن مى گوید: همه آن‌ها را قطعه، قطعه کرد، جز بت بزرگى که داشتند! (فَجَعَلَهُمْ جُذاذاً إِلاّ کَبِیراً لَهُمْ).
و هدفش این بود که شاید بت پرستان به سراغ او بیایند و او هم تمام گفتنى ها را بگوید (لَعَلَّهُمْ إِلَیْهِ یَرْجِعُونَ).
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۸ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«فَجَعَلَهُمْ جُذَاذًا إِلَّا كَبِيرًا لَّهُمْ لَعَلَّهُمْ إِلَيْهِ يَرْجِعُونَ»
سرانجام (ابراهیم علیه‌السلام، با استفاده از یک فرصت مناسب)، همه آن‌ها -جز بت بزرگشان- را قطعه قطعه کرد؛ شاید سراغ او بیایند (و او حقایق را بازگو کند)!
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۸ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
ابراهیم(علیه السلام) براى این که ثابت کند این مسأله، صد در صد جدى است و او بر سر عقیده خود، تا همه جا ایستاده است و نتائج و لوازم آن را هر چه باشد با جان و دل مى پذیرد، اضافه کرد: به خدا سوگند! من نقشه اى براى نابودى بت‌هاى شما به هنگامى که خودتان حاضر نباشید، و از اینجا بیرون روید خواهم کشید! (وَ تَاللّهِ لاَ َکِیدَنَّ أَصْنامَکُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِینَ).
أَکِیْدَنِّ از ماده کید گرفته شده که به معنى طرح پنهانى و چاره اندیشى مخفیانه است.
منظورش این بود که با صراحت به آن‌ها بفهماند، سرانجام از یک فرصت استفاده خواهم کرد و آن‌ها را در هم خواهم شکست!
بعید نیست عظمت و ابهت بت ها در نظر آنان در آن پایه بود که این سخن را جدى نگرفتند و عکس العملى نشان ندادند، شاید فکر مى کردند، مگر ممکن است انسانى به خود اجازه دهد این چنین با مقدسات یک قوم و ملت که حکومتشان هم صددرصد پشتیبان آن است، بازى کند؟ با کدام جرأت؟ و با کدام نیرو؟
بدین گونه روشن مى شود این که بعضى گفته اند: این جمله را در دل گفته و یا به طور خصوصى با بعضى در میان نهاده، به هیچ وجه نیازى به آن نیست، به خصوص این که کاملاً بر خلاف ظاهر آیه است.
به علاوه در چند آیه بعد مى خوانیم، بت پرستان به یاد این گفتار ابراهیم (علیه السلام) افتادند و گفتند: ما شنیدیم جوانى سخن از توطئه درباره بتها مى گفت.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۷ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَتَاللَّهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنَامَكُم بَعْدَ أَن تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ»
(ابراهیم علیه‌السلام گفت:) و به خدا سوگند، در غیاب شما، نقشه‌ای برای نابودی بتهایتان می‌کشم!»
- سوره ی انبیاء آیه ی ٥٧ -
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۷ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
اما ابراهیم(علیه السلام) صریحاً به آن‌ها پاسخ گفت: (آنچه مى گویم: جدّى و عین واقعیت است که) پروردگار شما پروردگار آسمان ها و زمین است (قالَ بَلْ رَبُّکُمْ رَبُّ السَّماواتِ وَ الاْ َرْضِ).
همان خدائى که آن‌ها را آفریده و من از گواهان این عقیده ام (الَّذِی فَطَرَهُنَّ وَ أَنَا عَلى ذلِکُمْ مِنَ الشّاهِدِینَ).
ابراهیم (علیه السلام) با این گفتار قاطعش، نشان داد آن کس شایسته پرستش است که آفریدگار آن‌ها، زمین و همه موجودات است، اما قطعات سنگ و چوب که خود مخلوق ناچیزى هستند، ارزش پرستش را ندارند، مخصوصاً با جمله وَ أَنَا عَلى ذلِکُمْ مِنَ الشّاهِدِینَ، اثبات کرد تنها من نیستم که گواه بر این حقیقتم، بلکه همه آگاهان و فهمیده ها همان‌ها که رشته هاى تقلید کورکورانه را پاره کرده اند گواه بر این حقیقت اند.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۶ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالَ بَل رَّبُّكُمْ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الَّذِي فَطَرَهُنَّ وَأَنَا عَلَىَ ذَلِكُم مِّنَ الشَّاهِدِينَ»
گفت: «(کاملاً حقّ آورده‌ام) پروردگار شما همان پروردگار آسمان‌ها و زمین است که آن‌ها را ایجاد کرده؛ و من بر این امر، از گواهانم!
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۶ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
این تعبیر توأم با انواع تأکیدها و حاکى از قاطعیت تمام، سبب شد که بت پرستان کمى به خود آمده، در صدد تحقیق برآیند. رو به سوى ابراهیم (علیه السلام) کرده:
گفتند: آیا به راستى تو مطلب حقى را آورده اى یا شوخى مى کنى؟ (قالُوا أَ جِئْتَنا بِالْحَقِّ أَمْ أَنْتَ مِنَ اللاّعِبِینَ).
زیرا آن‌ها که به پرستش بتها عادت کرده بودند و آن را یک واقعیت قطعى مى‌پنداشتند باور نمى کردند، کسى جداً با بت پرستى مخالفت کند، لذا از روى تعجب از ابراهیم(علیه السلام) این سؤال را کردند.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۵ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالُوا أَجِئْتَنَا بِالْحَقِّ أَمْ أَنتَ مِنَ اللَّاعِبِينَ»
گفتند: «آیا مطلب حقّی برای ما آورده‌ای، یا شوخی می‌کنی؟!»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۵ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
از آنجا که تنها سنت و روش نیاکان بودن، هیچ مشکلى را حل نمى کند، و هیچ دلیلى نداریم که نیاکان عاقل تر و عالم تر از نسل هاى بعد باشند، بلکه غالباً قضیه به عکس است، چون با گذشت زمان، علم و دانش ها گسترده تر مى شود، ابراهیم(علیه السلام) بلافاصله به آن‌ها چنین پاسخ گفت: هم شما و هم پدرانتان به طور قطع در گمراهى آشکار بودید (قالَ لَقَدْ کُنْتُمْ أَنْتُمْ وَ آباؤُکُمْ فِی ضَلال مُبِین).
جالب این که بت پرستان در جواب ابراهیم (علیه‌السلام)، هم روى کثرت نفرات تکیه کردند و هم طول زمان، گفتند: ما پدران خود را بر این آئین و رسم یافتیم .
او هم در هر دو قسمت به آن‌ها پاسخ گفت، که هم شما و هم پدرانتان، همیشه در ضلال مبین بودید!
یعنى انسان عاقل که داراى استقلال فکرى است هرگز خود را پایبند این اوهام نمى کند، نه کثرت طرفداران طرح و سنتى را دلیل اصالت آن مى داند و نه دوام و ریشه دار بودن آن را.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۵۴ سوره مبارکه انبیاء)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالَ لَقَدْ كُنتُمْ أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمْ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ»
(ابراهیم علیه‌السلام) گفت: «مسلّماً هم شما و هم پدرانتان، در گمراهی آشکاری بوده‌اید!»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۴ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
استاد قرائتی
موضوع: تفسیر قرآن
نوع:سخنرانی کوتاه
سوره مبارکه انبیاء
آیه: ۵۱_۵۳
@ayehsobh
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«قَالُوا وَجَدْنَا آبَاءَنَا لَهَا عَابِدِينَ»
گفتند: «ما پدران خود را دیدیم که آن‌ها را عبادت می‌کنند.»
(سوره مبارکه انبیاء/ آیه ۵۳ )
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh