تفسیر:
آن گاه، براى تأکید بیشتر، بر پاسخ فوق، مى فرماید: آنها هیچ مثلى براى تو نمى آورند، و هیچ بحث و سخنى را براى تضعیف دعوت تو طرح نمى کنند، مگر این که ما سخن حقى را که دلائل سست آنها را در هم مى شکنند و به قاطع‌ترین وجهى به آنها پاسخ مى گوید، در اختیار تو مى گذاریم و تفسیر بهتر و بیانى جالب تر براى تو مى گوئیم (وَ لا یَأْتُونَکَ بِمَثَل إِلاّ جِئْناکَ بِالْحَقِّ وَ أَحْسَنَ تَفْسِیراً).
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۳ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
« وَلَا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلَّا جِئْنَاكَ بِالْحَقِّ وَأَحْسَنَ تَفْسِيرًا»
آنان هیچ مَثلی برای تو نمی‌آورند مگر اینکه ما حق را برای تو می‌آوریم، و تفسیری بهتر (و پاسخی دندان شکن که در برابر آن ناتوان شوند)!
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۳)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
باز در آیه بعد، به یکى دیگر از بهانه جوئى هاى این مجرمان بهانه جو، اشاره کرده مى گوید: کافران گفتند: چرا قرآن یک جا بر او نازل نمى شود؟! (وَ قالَ الَّذِینَ کَفَرُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً واحِدَةً).
مگر نه این است که همه آن از سوى خدا است؟ آیا بهتر نیست که اول و آخر، و تمام محتواى این کتاب یک جا نازل شود، تا مردم بیشتر به عظمت آن واقف گردند؟
خلاصه، چرا این آیات تدریجاً و با فواصل مختلف زمانى نازل مى گردد؟
البته، براى افراد سطحى، مخصوصاً اگر بهانه جو باشند، این اشکال در کیفیت نزول قرآن پیدا خواهد شد که چرا این کتاب بزرگ آسمانى ـ که پایه و مایه همه چیز مسلمانان و محور همه قوانین سیاسى، اجتماعى، حقوقى و عبادى آنان است ـ یک جا به صورت کامل بر پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) نازل نشده، تا مردم پیوسته آن را از آغاز تا انجام بخوانند و از محتوایش آگاه شوند؟
اصولاً، بهتر بود خود پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز از تمام این قرآن یک جا با خبر باشد تا هر چه مردم از او مى خواهند و مى پرسند، فوراً پاسخ گوید.
ولى در دنباله همین آیه، به آنها چنین پاسخ مى گوید:
ما قرآن را تدریجاً نازل کردیم تا قلب تو را محکم داریم، و آن را به صورت آیات جداگانه و آرام، اما پشت سر هم بر تو وحى کردیم (کَذلِکَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤادَکَ وَ رَتَّلْناهُ تَرْتِیلاً).
آنها از این واقعیت‌ها بى خبرند که چنان ایرادهائى مى کنند.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۲ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
« وَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَيْهِ الْقُرْآنُ جُمْلَةً وَاحِدَةً كَذَلِكَ لِنُثَبِّتَ بِهِ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنَاهُ تَرْتِيلًا»
و کافران گفتند: «چرا قرآن یک‌جا بر او نازل نمی‌شود؟!» این بخاطر آن است که قلب تو را به وسیله آن محکم داریم، و (از این رو) آن را به تدریج بر تو خواندیم.
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۲)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
آیه بعد، براى دلدارى پیامبر گرامى اسلام (صلى الله علیه و آله و سلّم) که با این موضع‌گیرى خصمانه دشمنان، مواجه بود، مى فرماید: و این‌گونه براى هر پیامبرى دشمنى از مجرمان قرار دادیم (وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیّ عَدُوّاً مِنَ الْمُجْرِمِینَ).
فقط تو نیستى که با عداوت سرسختانه این گروه، روبرو شده اى، همه پیامبران در چنین شرائطى قرار داشتند که گروهى از مجرمان به مخالفت آنها برمى خاستند و کمر دشمنى آنان را مى بستند.
ولى بدان! تو تنها و بدون یاور نیستى همین بس که خدا هادى و راهنما، و یار و یاور تو است (وَ کَفى بِرَبِّکَ هادِیاً وَ نَصِیراً).
نه وسوسه هاى آنها مى‌تواند تو را گمراه سازد; چرا که هادیت خدا است، و نه توطئه هاى آنها مى تواند تو را در هم بشکند; چرا که یاورت پروردگار است که علمش برترین علم ها و قدرتش مافوق همه قدرت ها است.
خلاصه تو باید بگوئى:
هزار دشمنم ار مى کنند قصد هلاک *** توام چو دوستى، از دشمنان ندارم باک
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۱ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
« وَكَذَلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِيٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِينَ وَكَفَىَ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا»
(آری،) این گونه برای هر پیامبری دشمنی از مجرمان قرار دادیم؛ امّا همین بس که پروردگارت هادی و یاور (تو) باشد!
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۱)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
از آنجا که در آیات گذشته، انواع بهانه جوئى هاى مشرکان لجوج و افراد بى ایمان مطرح شده بود، آیه مورد بحث، ناراحتى و شکایت پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در پیشگاه خدا را از کیفیت برخورد این گروه، با قرآن بازگو مى کند، مى گوید: پیامبر به پیشگاه خدا عرضه داشت: پروردگارا! این قوم من، قرآن را ترک گفتند و از آن دورى جستند (وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً).
این سخن و این شکایت پیامبر(صلى الله علیه وآله)، امروز نیز همچنان ادامه دارد، که از گروه عظیمى از مسلمانان به پیشگاه خدا شکایت مى برد که این قرآن را به دست فراموشى سپردند، قرآنى که رمز حیات است و وسیله نجات، قرآنى که عامل پیروزى و حرکت و ترقى است، قرآنى که مملوّ از برنامه هاى زندگى مى باشد.
این قرآن را رها ساختند و حتى براى قوانین مدنى و جزائیشان دست گدائى به سوى دیگران دراز کردند!
هم اکنون، اگر به وضع بسیارى از کشورهاى اسلامى، مخصوصاً آنها که زیر سلطه فرهنگى شرق و غرب زندگى مى کنند، نظر بیفکنیم، مى بینیم قرآن در میان آنها به صورت یک کتاب تشریفاتى درآمده است، تنها الفاظش را با صداى جالب از دستگاه هاى فرستنده پخش مى کنند، و جاى آن در کاشى کارى هاى مساجد به عنوان هنر معمارى است، براى افتتاح خانه نو، یا حفظ مسافر، شفاى بیماران، و حداکثر براى تلاوت، به عنوان ثواب از آن استفاده مى کنند.
حتى گاه که با قرآن استدلال مى نمایند، هدفشان اثبات پیش داورى هاى خود به کمک آیات با استفاده از روش انحرافى تفسیر به رأى است.
در بعضى از کشورهاى اسلامى، مدارس پر طول و عرضى به عنوان مدارس تحفیظ القرآن دیده مى شود، و گروه عظیمى از پسران و دختران به حفظ قرآن مشغولند، در حالى که، اندیشه هاى آنها گاهى از غرب و گاه از شرق، و قوانین و مقرراتشان از بیگانگان از اسلام گرفته شده است، و قرآن فقط پوششى است براى خلافکارى هایشان.
آرى، امروز هم پیامبر(صلى الله علیه وآله) فریاد مى زند: خدایا! قوم من، قرآن را مهجور داشتند !
مهجور از نظر مغز و محتوا، متروک از نظر اندیشه و تفکر، و متروک از نظر برنامه هاى سازنده اش!
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۳۰ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
« وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا»
و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را رها کردند».
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۳۰)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
باز، ادامه داده، مى گوید: بیدارى و آگاهى به سراغ من آمده بود (و سعادت در خانه مرا کوبید) ولى، این دوست بى ایمان مرا گمراه ساخت (لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جاءَنِی).
اگر از ایمان و سعادت جاویدان، فاصله زیادى مى داشتم، این اندازه جاى
تأسف نبود، ولى تا نزدیک مرز، پیش رفتم، یک گام بیشتر نمانده بود که براى همیشه خوشبخت شوم، اما این کور دلِ متعصبِ لجوج، مرا از لب چشمه آب حیات، تشنه بازگرداند، و در گرداب بدبختى فرو برد.
ذِکْر در جمله بالا معنى وسیعى دارد، و تمام آیات الهى را که در کتب آسمانى نازل شده، شامل مى شود، بلکه، هر چیز که موجب بیدارى و آگاهى انسان باشد، در آن جمع است.
و در پایان آیه، مى گوید: شیطان همیشه مخذول کننده انسان بوده است (وَ کانَ الشَّیْطانُ لِلاْ ِنْسانِ خَذُولاً).
چرا که انسان را به بیراهه ها و مناطق خطر مى کشاند، و بعد او را سرگردان رها کرده و به دنبال کار خود مى برد.
باید توجه داشت که خَذُول، صیغه مبالغه است، به معنى بسیار مخذول کننده.
حقیقت خذلان این است: کسى دل به یارى دیگرى ببندد، ولى او درست در لحظات حساس، دست از کمک و یاریش بردارد.
در این که جمله اخیر (کانَ الشَّیْطانُ لِلاْ ِنْسانِ خَذُولاً) گفتار خداوند به عنوان هشدار براى همه ظالمان و گمراهان، و یا دنباله گفتار این افراد حسرت زده در قیامت است؟ مفسران دو تفسیر ذکر کرده اند، و هر دو با معنى آیه متناسب است ولى گفتار خدا بودن، تناسب بیشترى دارد.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۹ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«لَّقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا»
او مرا از یادآوری (حق) گمراه ساخت بعد از آنکه (یاد حق) به سراغ من آمده بود!» و شیطان همیشه خوارکننده‌ی انسان بوده است!
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۲۹)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
راهکارهای زندگی موفق در جزء سی‌ام قرآن کریم
التماس دعا 🤲
@ayehsobh
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و نهم قرآن کریم
التماس دعا 🤲
@ayehsobh
تفسیر:
آن گاه مى افزاید: این ظالم بیدادگر که در دنیائى از تأسف فرو رفته مى گوید: اى واى بر من! کاش فلان شخص گمراه را دوست خود انتخاب نکرده بودم (یا وَیْلَتى لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلاً).
روشن است منظور از فلان همان شخصى است که او را به گمراهى کشانده: شیطان، دوست بد، یا خویشاوند گمراه، و فردى همچون اُبَىّ براى عقبه که در شأن نزول آمده بود.
در واقع این آیه، و آیه قبل، دو حالت نفى و اثبات را در مقابل هم قرار مى دهد در یک جا مى گوید: اى کاش! راهى با پیامبر(صلى الله علیه وآله) پیدا کرده بودم و در اینجا مى گوید: اى کاش! فلان شخص را دوست خود انتخاب نکرده بودم که تمام بدبختى در ترک رابطه با پیامبر(صلى الله علیه وآله) و قبول رابطه با این دوست گمراه بود.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۸ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«يَا وَيْلَتَىَ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا»
ای وای بر من، کاش فلان (شخص گمراه) را دوست خود انتخاب نکرده بودم!
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۲۸)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و هشتم قرآن کریم
التماس دعا 🤲
@ayehsobh
تفسیر:
همچنین قوم نوح را هنگامى که تکذیب رسولان الهى کردند، غرق نمودیم و سرنوشت آنها را نشانه روشنى براى عموم مردم قرار دادیم، و براى همه ستمگران عذاب دردناکى فراهم ساختیم (وَ قَوْمَ نُوح لَمّا کَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْناهُمْ وَ جَعَلْناهُمْ لِلنّاسِ آیَةً وَ أَعْتَدْنا لِلظّالِمِینَ عَذاباً أَلِیماً).
جالب توجه این که مى گوید: آنها تکذیب رسولان کردند (نه تنها یک رسول); چرا که در میان رسل و پیامبران خدا، در اصول دعوت، تفاوتى نیست، و تکذیب یکى از آنها تکذیب همه آنها است، به علاوه آنها اصولاً با دعوت همه پیامبران الهى مخالفت داشتند و منکر همه ادیان بودند.
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۷ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَقَوْمَ نُوحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْنَاهُمْ وَجَعَلْنَاهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً وَأَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ عَذَابًا أَلِيمًا»
و قوم نوح را هنگامی که رسولان (ما) را تکذیب کردند غرق نمودیم، و آنان را درس عبرتی برای مردم قرار دادیم؛ و برای ستمگران عذاب دردناکی فراهم ساخته‌ایم!
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۲۷)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
تفسیر:
سپس به یکى از روشنترین مشخصات آن روز، پرداخته، مى گوید: حکومت حق در آن روز از آن خداوند رحمان است (الْمُلْکُ یَوْمَئِذ الْحَقُّ لِلرَّحْمنِ).
حتى آنها که در این جهان نوعى حکومت مجازى، محدود، فانى و زودگذر داشتند نیز، از صحنه حکومت کنار مى روند و حاکمیت از هر نظر و در تمام جهات، مخصوص ذات پاک او مى شود، و به همین دلیل، آن روز روز سختى براى کافران خواهد بود (وَ کانَ یَوْماً عَلَى الْکافِرِینَ عَسِیراً).
آرى، در آن روز که قدرت هاى خیالى به کلى از میان مى روند، و حاکمیت مخصوص خدا مى شود، پناهگاه هاى کافران فرو مى ریزد، و قدرت هاى جبار و طاغوتى محو مى شوند، هر چند در این جهان نیز همه در برابر اراده او بى رنگ بودند ولى، در اینجا ظاهراً زرق و برقى داشتند اما در قیامت که صحنه بروز واقعیت ها، و برچیده شدن مجازها و خیال ها و پندارها است، افراد بى ایمان در برابر مجازات هاى الهى چه تکیه گاهى مى توانند داشته باشند؟ و به همین دلیل، آن روز فوق العاده بر آنها سخت خواهد گذشت.
در حالى که براى مؤمنان بسیار یسیر و سهل و آسان است.
دقت در سایر آیات قرآن، دلائل سخت بودن آن روز را بر کافران روشن مى سازد; چرا که از یکسو مى خوانیم: در آن روز تمام پیوندها و وسائل عالم اسباب، گسسته مى شود (وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الأَسْبابُ).
از سوئى دیگر، نه مال آنها و نه آنچه را اکتساب کردند، آنان را سودى نمى دهد (ما أَغْنى عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ).
و از سوى سوم، هیچ کس در آنجا به داد هیچ کس نمى رسد (یَوْمَ لایُغْنِی مَوْلىً عَنْ مَوْلىً شَیْئاً)...
(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۲۶ سوره مبارکه فرقان)
هر صبح یک آیه:
اَعوذُ باللّهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَنِ وَكَانَ يَوْمًا عَلَى الْكَافِرِينَ عَسِيرًا»
حکومت در آن روز از آن خداوند رحمان است؛ و آن روز، روز سختی برای کافران خواهد بود!
(سوره مبارکه فرقان، آیه ۲۶)
#هر_صبح_یک_آیه
@ayehsobh
راهکارهای زندگی موفق در جزء بیست و ششم قرآن کریم
التماس دعا 🤲
@ayehsobh