ولایت

سرّ توسل به اهل بيت(سلام الله علیهم) و سوگند دادن خدا به حق ايشان، اين است كه آنان بهترين مجرای فيض الهی هستند، زيرا قرآن كريم، بی نياز كردن مردم را بالاصاله به خداوند و بالتبع به پيامبر(صلی الله عليه و آله و سلم)نسبت می دهد:«أغْنَاهُمُ اللهُ ورَسولُهُ مِن فَضلِه» .[۲]
رسول خدا(صلی الله عليه و آله و سلم)نيز از فضل خدا مؤمنان را بی نياز می كند، از اين رو ضمير به صورت مفرد آمده است: (مِن فَضلِه) نه تثنيه: «من فضلهما»، بنابراين، رو كردن و توسل به اهل بيت نبوّت(سلام الله علیهم) و انتظار شفاعت از آن ذوات قدسی، به دستور ذات اقدس خداوندی است، زيرا اينان مظهر لطف و عنايت حقّ اند و از خود چيزی ندارند.

آری نياز ناگزير انسان به عترت طاهرين (سلام الله علیهم) در تعالی و نيل به كمال، همانند احتياج كشاورز به آفتاب و باران است كه
وسيله الهی اند.

[۱]من لايحضره الفقيه ج۱ ص۴۸۳،۴٨۴
[۲]سوره توبه آیه ۷۴

تفسیر تسنیم ج۱۳ ص۳۸۰