حلیا؛ صدای فلسطین
«وطن امروز» گزارش می‌دهد؛ مهاجرت به آمریکا دیگر نه رؤیای پیشرفت علمی، بلکه کابوس حذف بی‌صداست
چکیده گزارش: در روزهایی که سکوت مجاز نیست، وقتی حقیقت از لابه‌لای سانسور فریاد می‌زند، واژه «انتفاضه» سر برمی‌آورد؛ این‌بار نه در غزه، بلکه در دانشگاه‌های آمریکا. دانشگاه کلمبیا نخستین پایگاه شد و خیلی زود این آتش به هاروارد، ییل، استنفورد، MIT و حتی آکسفورد و کمبریج رسید. دانشجویان، برخلاف جهت دولت آمریکا، برای تحریم رژیم صهیونیستی کمپین تشکیل دادند.
سال گذشته بیش از ۳ هزار دانشجو و استاد به دلیل شرکت در تجمعات یا نوشتن مقالات انتقادی تعلیق یا اخراج شدند. برخی به اتهام «یهودستیزی» تحت پیگرد قرار گرفتند. در دانشگاه کلمبیا، پلیس ۱۰۰ دانشجو را دستگیر کرد. در ییل ۵۰ دانشجو بازداشت شدند، در اوهایو مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند و در تگزاس به دلیل پرچم فلسطین از دانشگاه منع شدند.
جنبش دانشجویی جهانی شد. رهبر انقلاب در نامه‌ای به دانشجویان آمریکا نوشتند: «شما بخشی از جبهه مقاومت هستید.» با روی کار آمدن ترامپ، سرکوب شدت گرفت. دانشجویان بین‌المللی بدون حکم بازداشت شدند و به بازداشتگاه‌های دورافتاده منتقل شدند. اتهام آنها «نقض قوانین مهاجرت» بود—بهانه‌ای برای سکوت منتقدان.
محمود خلیل، فارغ‌التحصیل کلمبیا، با وجود گرین‌کارت، بازداشت و به لوئیزیانا منتقل شد. ترامپ گفت: «این اولین دستگیری از سری دستگیری‌هاست.» لقا کردیا، رومیسه اوزتورک و مومودو تال نیز هدف قرار گرفتند. حلیا دوطاقی، پژوهشگر ایرانی ییل، اخراج شد و گفت: «هدف، سرکوب صدای مخالفان است.»
تاکنون بیش از ۶۰۰ دانشجوی بین‌المللی ویزای خود را از دست داده‌اند. این سرکوب سیستماتیک ادامه دارد، اما صدای عدالت‌خواهان خاموش‌نشدنی است.
متن کامل را در پیوند زیر بخوانید:
http://vtn.ir/001hIn
@vatanemrooz