تا ظهور

#شعر_مهدوی

هر شب یتیم توست دل جمکرانی‌ام
جانم به لب رسیده بیا یار جانی‌ام

از بادها نشانی تان را گرفته‌ام
عمری است عاجزانه پی آن نشانی‌ام

طی شد جوانی من و رؤیت نشد رخت
" شرمنده جوانی از این زندگانیم"

با من بگو که خیمه کجا می کنی به پا
آخر چرا به خاک سیه می نشانی‌ام

در این دهه اگر چه صدایت گرفته است
یک شب بخوان به صوت خوش آسمانی‌ام

در روضه احتمال حضورت قوی‌تر است
شاید به عشق نام عمویت بخوانی‌ام

هم پیر قد خمیدگی زینب توام
هم داغ‌دار آن دو لب خیزرانی‌ام

این روزها که حال مرا درک می کنی
بگذار دست بر دل آتشفشانی‌ام

در به دری برای غلام تو خوب نیست
تأیید کن که نوکر صاحب زمانی‌ام

#عباس_احمدی
======
@TaZohour