سهراب سپهری

ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﻣﯽ ﺁﯾﯿﺪ
ﭘﺸﺖ ﻫﯿﭽﺴﺘﺎﻧﻢ
ﭘﺸﺖ ﻫﯿﭽﺴﺘﺎﻥ ﺭﮒ ﻫﺎﯼ ﻫﻮﺍ ﭘﺮ ﻗﺎﺻﺪ ﻫﺎﯾﯽ ﺍﺳﺖ
ﮐﻪ ﺧﺒﺮ ﻣﯽ ﺁﺭﻧﺪ ﺍﺯ ﮔﻞ ﻭﺍ ﺷﺪﻩ ﯼ ﺩﻭﺭﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﯼ ﺧﺎﮎ
ﭘﺸﺖ ﻫﯿﭽﺴﺘﺎﻥ ﭼﺘﺮ ﺧﻮﺍﻫﺶ ﺑﺎﺯ ﺍﺳﺖ
ﺗﺎ ﻧﺴﯿﻢ ﻋﻄﺸﯽ ﺩﺭ ﺑﻦ ﺑﺮﮔﯽ ﺑﺪﻭﺩ
ﺯﻧﮓ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺻﺪﺍ ﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﺁﺩﻡ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺗﻨﻬﺎﺳﺖ
ﻭ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺳﺎﯾﻪ ﯼ ﻧﺎﺭﻭﻧﯽ ﺗﺎ ﺍﺑﺪﯾﺖ ﺟﺎﺭﯾﺴﺖ

ﺳﻬﺮﺍﺏ ﺳﭙﻬﺮﯼ



برای رای دادن به این مطلب،لایک کنید.
ارسالی از سارا
#دنیای_گپ
#سهراب_سپهری