شهد عشق ( استاد غفاری )

دانسته یا ندانسته در کمند حضرت دوست گرفتار شدیم و در سلوک و تهذیب نفس افتادیم.
ای بی بصر، قلاب را او می‌کشد.
بحمدالله عشق و مهرش را در دلمان افکند، هرچند گاهی ناخواسته خطا می‌کنیم.
باید با صداقت در مجاهده به صید واقعی برسیم و هیچ گرفتاری، مهرش را از ما نگیرد.
اگر از نسیمها و فرصتهای الهی استفاده نکنیم، به جای صید محبوب در دام نفس می‌افتیم.
همه دگرگونیها و تحولات در جامعه برای این است که او را پیدا کنیم.
در طول سلوکمان بالاخره غفلت میاد سراغمون و طبیعی است و غفلت مراتبی دارد، اما خدای تبارک و تعالی ما را رها نمی‌کند و با رحمت و رأفت نوازشمان می‌کند و جذب میکند.
رموز عشق ورزی را باید از اهل بیت یاد بگیریم.
دوست داشتنمان را به زبان بیاوریم و اظهار کنیم.
به سادگی در مسیر معنوی چیزی نمی‌دهند، استقامت و ایثار و صبر میخواهد.
بزرگترین مانع در مسیر معنوی، خودخواهی است. لذا گفتیم «به امر مولا برای مولا»، همه چیز را برای خدا بخواهیم تا از خود خارج شویم.
تا از تعلقات کناره‌گیری نکردیم، معرفت نفس حاصل نمی‌شود، وگرنه فقط یک چیزهایی است که شنیده‌ایم.
عاشق کارش سوختن است و گله و شکایت ندارد. اگر اینها را نداریم یعنی هنوز عشق حقیقی در وجودمان نیست و خاص‌الخاص نشدیم.
عشقی از خدا و اهل بیت و حقیقت خودت در وجودت افتاده که تا پیدا نکنی آرام نمی‌شوی.
غم عشق الهی انسان را خالص می‌کند تا عینیت با ذات.
از طهارت بعد از ماه مبارک مواظبت کنید.
نمیشه با بودن خود و تعلقات دم از دوست بزنیم، باید خود را فراموش کنیم و در همه زندگی فقط دم از او بزنیم.
با عشق انسان می‌تواند یکدفعه از تمامی فضائل و رذائل عبور کند.
اصل این است که با تمام وجود بیاییم، زمین خوردن مهم نیست، یقینا خود خدای تبارک و تعالی نجات می‌دهد.
هرچه تعلق خاطر و علاقه داری، بت نفس است و لایق قربان شدن نیستی، باید با عشق از بین ببریشون.
حالا که در را باز کردند و انتخابمان کردند، یک مقدار همت کنیم دیگه، هرچه میکنی برای مولا بکن.
هرچه می‌توانی لال شو و حالاتت را نگو به جز استاد.
به فرمایش آقای بهاءالدینی اگر اخلاص در عمل نداشته باشی مثل میمونی هستی که تکان می‌خورد.

#بیانات استاد غفاری
شرح کتاب #جمال_آفتاب آیت الله سعادت پرور (شرح دیوان حافظ)
۱۸ فروردین ۱۴۰۴
شهر مقدس قم
فیلم
https://shahdeshgh.ir/1404-01-18/