پایگاه رسمی پیام رسانی حفاظت محیطزیست استان اصفهان

ابزارهای علمی شناسایی پدیده آلودگی هوا كدامند؟

سنجش آلودگی هوا (اندازه‌گیری‌های محیطی) و مدل‌سازی آلودگی هوا ابزارهای علمی شناسایی پدیده آلودگی هوا هستند.

اندازه‌گیری‌های محیطی آلودگی هوا تنها تصویری از وضعیت كيفي هوا در مکان و زمان خاصی ارائه می‌‎دهند و تفسیر این نتایج بدون در نظر گرفتن مفاهیم اساسی از مدل‌های فرآیندهای اتمسفری در بیشتر اوقات کار دشواری است.

نتایج حاصل از اندازه‌گیری غلظت آلاینده‌ها در صورتی قابل اعتماد است که زمان و مکان اندازه‌گیری به‌درستی انتخاب شده باشد و دستگاه‌ها و نمونه گیرهای مناسب با روش‌های استاندارد مورد استفاده قرار گیرد و آنالیز نمونه‌ها به‌صورت صحیح انجام شود.

برای تعیین میزان غلظت آلاینده‌ها در یک محدوده مکانی مشخص و در مدت زمان معلوم با تفکیک مکانی بالا، تعداد زیادی از نقاط باید پایش و بررسی شوند که مجموع این مسائل، اندازه‌گیری را به فعالیتی پر هزینه برای تعیین الگوی انتشار در منطقه تبدیل می‌کند بنابراین برای کاهش هزینه‌های مطالعاتی راهکاری که در دانش مهندسی آلودگی هوا مانند دیگر شاخه‌های مهندسی به کار می‌رود "مدل‌سازی" است.

مدل‌سازی آلودگی هوا شامل چند بخش اصلی از جمله بانک اطلاعات آلودگی هوا و اطلاعات هواشناسی است. بانک اطلاعات آلودگی هوا نشان دهنده میزان انتشار آلاینده‌های هوا بر اساس محل انتشار است. با استفاده از محل پراکنش آلودگی هوا، امکان بررسی تأثیر پارامترهای هواشناسی بر نحوه انتشار آلاینده‌ها نیز فراهم می‌شود.

مدل‌های ریاضی نیز ارتباط بین فرآیندهای در حال انجام اتمسفر را ارائه می‌دهند. یکی از اهداف مدل‌های آلودگی هوا، ارائه غلظت آلاینده‌ها از طریق محاسبات کم هزینه با تکیه بر نتایج حاصل از اندازه‌گیری به کمترین تعداد ممکن است. از طرف دیگر برای حصول نتایج هر چه واقعی‌تر بر حسب شرایط کمترین تعداد اندازه‌گیری مجاز مشخص می‌شود بنابراین می‌توان گفت ترکیب بین فنون اندازه‌گیری و مدل‎سازی بهترین ابزار برای درک بهتر از وضعیت اتمسفر است.
منبع خبرگزاری ايسنا