حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه

﷽
رُوِيَ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ قَالَ:
«إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَا يَنْظُرُ إِلَى صُوَرِكُمْ وَ لَا إِلَى أَمْوَالِكُمْ وَ فی نُسْخَةٍ وَ لَا إِلَى اَقوَالِکُمْ وَ لَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَ أَعْمَالِكُمْ»
ترجمه: خداوندتبارک و تعالی به صورت ها و دارایی های شما نگاه نمی کنند، بلکه به باطن و قلب انسان ها و به اعمال و کردار آن ها نظر می افکند.
شرح: روایت از پیغمبراکرم(ص)، منقول است که حضرت فرمودند: خداوند نظر نمی کند به ظاهر شما. صُور یعنی ظاهر، در مقابل باطن. به ظاهر شما نگاه نمی کند. حالا یعنی چی؟ حالا عرض می کنم. به داشتنی های مادّی شما، به آن هم نگاه نمی کند. در یک نسخه بدل هم دارد. و به گفتارهای شما هم نگاه نمی کند. این یعنی چی؟ «لَا يَنْظُرُ»؛ مراد این است به اینکه خداوند، معیار ارزشی اش نسبت به انسان ها، گوش می کنید؟ ظاهر آن ها نیست. یک: داشته های مادّی آن ها نیست، گفتارهای آن ها هم نیست. توجّه کردید؟ ممکن است یک کسی از نظر صورت، به اصطلاح ظاهرش، ظاهر آراسته ای باشد، مثلاً فرض کنید. که به ظاهر، آدم خیال می کند، آدم متدیّنی است. رسیدید؟ ظاهرش آراسته باشد به مسائل معنوی. توجّه کنید! ممکن است به این که از نظر گفتارش، گفتارش هم، گفتار هایی باشد که آدم خوشش می آید، حالا از نظر چیزی چه بسا حرف که می زند، حرف های خوب هم می زند. ظاهر خوبی دارد، حرف های خوبی می زند، امثال این ها، حالا از نظر اموال هم که مال به اصطلاح ما، دنیاداران است. معیار ارزشی خدا این نیست. شد؟!
در اینجا؛ چون اموال، مسلم توش هست، در روایت. دنیاداران معیار ارزشی شان چیه؟ مال. درست است یا نه؟ هرچی که ثروتش بیشتر، ارزشش عند دنیاداران، به قول ما بیشتر، در این هیچ شبهه ای نیستش که؟ خدا معیار ارزشی اش، توجّه می کنید؟ نه دید دنیاداران است و نه دید ظاهر بینان است. این را هم بهتان بگویم، هردو تایش را دارد تویش، یک عدّه هستند فریب کی را می خورند؟ ظاهر آراسته را می خورند.
حالا خدا رحمت کند، مرحوم والد بنده را، یادم افتاد. ایشان می گفت: قیافه امام زین العباسی دارد. من نمی فهمیدم یعنی چی. زین العباسی نفهمیدم؛ ولی ایشان می گفت، می خواست بگوید ظاهر دینی دارد، خیال می کنند آدم متدیّنی است، فهمیدی چه می خواهم بگویم؟ می گفت: ظاهر امام زین العباسی دارد. ظاهر این جوری دارد. شد؟! این ها مال ظاهربین هاست. گوش کنید! حرف های خیلی خوبی هم می زند. معیار ارزشی خدا این ها نیست. هیچ کدام این ها نیست. نه دنیاداران، نه ظاهر بینان. دو تا چیز گفتم: نه دنیاداران، نه ظاهر بینان، هیچ کدام این ها نیست معیار ارزشی اش.چیه؟«وَ لَكِنْ يَنْظُرُ إِلَى قُلُوبِكُمْ وَ أَعْمَالِكُمْ»؛ معیار ارزشی این است حالا می گویم:
اوّل: دو چیز است: یکی درونی است، یکی بیرونی. خوب توجه کنید. یکی درونی، یکی بیرونی.
اوّل: توی دلت را نگاه می کند. این کاری که ماها نمی توانیم بکنیم. راحتت کردم. من نمی توانم توی دلت را ببینم چیه،تو هم نمی توانی توی دل من را ببینی. قبول داری یا نه؟ شبهه ای نیست در این، درست است یا نه؟ من نمی توانم توی دل تو، از نظر تعلّقات دنیایی چی چیه؟ فهمیدی چه می خواهم بگویم؟ چقدر پول را دوست داری؟ چقدر ریاست را دوست داری؟ چقدر شهرت را؟ مثلاً می گویم حالا من باب مثال، رسیدید؟ امثال این ها. شد؟! و چقدر خدا را دوست داری؟ این را هم نمی فهمم من. این را من نمی فهمم، تو هم نمی فهمی، نه خیال کنی می گویم من نمی فهمم، تو هم که مثل منی، فرقی نمی کنیم ما با هم از این جهت که هیچ کداممان نمی نفهمیم؛ امّا خدا تمام شراشر وجود من و تو را می داند، نگاه می کند. درست است یا نه؟ موحّدم، مشرکم، صاف دارم می گویم این ها را، ممکن است ظاهرم، بله خیلی آراسته است. توجّه می کنید چه می گویم؟ اما باطنم چی؟ شرک خفی که مسلّم است این. توجّه کنید چی می خواهم بگویم. آنش که دیگر تقریباً غیر اولیاء(ع)خدا، رسیدید شما به عرض من؟ همگانی است. توجّه کنید چه عرض کردم. بله بیماری همگانی است. توجّه کن!