متن فرمایشات ۲

می‌کردند، غارت می‌کردند، زن‌های حامله را با شمشیر شکمش‌هایشان را پاره می‌کردند و بچه‌هایشان را بیرون می‌آوردند و می‌گفتند همه چیز شما بر ما حلال است چون شما خارجی هستید. آنها که از دین حنیف خروج کرده بودند به بقیهٔ مردم می‌گفتند خارجی، می‌گفتند شما خروج کردید، شما پیرو علی هستید.

---------------------------------------------

🟡 درس دوم:
غیبت، محل رویش دشمنی‌ها است. کینه‌های بی‌دلیل و درگیری‌های غیر مترقبه و اختلافات بی‌پایه.

- «قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ...».

سورهٔ بقره آیه ۳۶.

«قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ».
من عرض کردم بعضی از این مباحثی که دوباره می‌آورم تکرار است اینها فقط به خاطر اهمیّت زمان است والّا بحث اینها شده است.

خدا می‌گوید «من گفتم!» خیلی جالب است ها! صاحبخانه که باید به اهل خانه آرامش بدهد، می‌گوید من فرمان دادم به هم بریزید، شورش کنید، فتنه کنید، «قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ». به آدم و حوا که دست پروردهٔ خودش بود و قرار شد که اینها در ظهور زندگی کنند و با مکر خودش اینها آزمون را بد پس دادند که عامل آزمون هم، بدبخت صدایش درآمد، در قرآن هست، یادتان که هست؟ معترضاً گفت: «بِمَا اَغْوَیْتَنِی لَاُغْوِیَنَّهُمْ» حالا که سر من را کلاه گذاشتی سر خلایق را کلاه می‌گذارم، حالا که من را گول زدی سر مردم را کلاه می‌گذارم، حالا که پوست خربزه زیر پای من گذاشتی زیر پای مردم پوست خربزه می‌گذارم. «فَبِمَا اَغْوَیْتَنِی لَاُغْوِیَنَّهُمْ اَجْمَعینَ» یعنی من نمی‌خواستم شیطان بشوم، تو در این شطرنج، من بدبخت را شیطان کردی برای چه؟ من داشتم نمازم را می‌خواندم، من جزء فرشته‌ها بودم، من رکوع و سجودم سال‌ها طول می‌کشید، من را چه به این کارها؟! من داشتم می‌آمدم طرف ذات، من از اسماء و صفات عبور کرده بودم، من موفق‌ترین راهی ذات بودم، برای چه من را در این کار گذاشتی؟ قرعه به نام من بدبخت دیوانه زدی!

«قُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» فرمان دادیم از آن جایگاه ظهوری بیرون بیایید، بیایید در این مزبله و زباله‌دانی آفرینش که اسمش غیبت است و وقتی هم که آمدید آرام و قرار را از شما گرفتم، این هم سوغاتی! این هم خوش آمد! این هم بفرما! از این سفر دور و دراز، از آسمان به زمین آمده‌اند تازه این هم سفره‌اش