مهدیاران

پیام‌های #دعای_افتتاح - قسمت چهارم


فراز ۷

برای رسیدن به خواسته‌هایمان عجله نکنیم، این اقتضای دور ماندن از نادانی است.
«فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّی عَتَبْتُ بجهلی عَلَیْک»

خدای بزرگ بر بدی‌های بندهٔ گناهکارش صبر می‌کند؛ ما نیز باید از خداوند یاد بگیریم، نسبت به بدی‌های دیگران صبر کنیم تا به بزرگواری برسیم.
«فَلَمْ أَرَ مَوْلًی کرِیماً أَصْبَرَ عَلَی عَبْدٍ لَئِیمٍ مِنْک عَلَیَّ»


فراز ۸

رو برگرداندن از دعوت خدا و پس زدن محبت او، نشانهٔ جهل و نادانی انسان است.
«یَا رَبِّ إِنَّک تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْک... فَارْحَمْ عَبْدَک الْجَاهِلَ»

باید از خدای مهربان یاد بگیریم که اگر کسی در مقابل محبت به ما بدی کرد، زود خشمگین نشویم.
«إِنَّک تَدْعُونِی فَأُوَلِّی عَنْک وَ تَتَحَبَّبُ إِلَیَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَیْک وَ تَتَوَدَّدُ إِلَیَّ فَلَا أَقْبَلُ مِنْک...»

برای به‌دست آوردن بخشش و مهربانی خدا، اول باید بدی‌های خود را یادآور شویم.
«...فَأُوَلِّی عَنْک وَ... فَأَتَبَغَّضُ إِلَیْک...فَلَا أَقْبَلُ مِنْک»

ویژهٔ ماه مبارک #رمضان

واحد مهدویت مصاف (مهدیاران)
@Mahdiaran