درمحضر استاد بروجردي

«ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذَابِ الْحَمِیمِ»
«پس از آن آب جوشان بر سرش فرو ریزید.»

عالم عقبی عالم حقیقت است در آنجا هیچ امر جدیدی احداث نمی‌شود بلکه تنها از حقیقت امور پرده‌برداری شده و بواطن آشکار می‌گردد.

نتیجه فکر آلوده

نزول عذاب از بالای سر کنایه از فکر آلوده گنهکار دارد زیرا وی به حلال و حرام خدا در دنیا پایبند نبوده و پسند و ناپسند حضرت حق برای او اعتباری نداشته بلکه تمام فکرش پیش‌برد مقاصد دنیوی بوده، از این رو خطاب می‌شود: که عذاب را از بالای سرش خالی کنید!

علم غیر نافع

مفسری می‌گوید: آب کنایه از علم است و جوشان و عذاب‌آور بودن آب بدان معناست که این علوم یا دانستنی‌ها غیرنافع بوده پس موجب طاعت فرد نگشته‌ و اگر هم نفعی داشته بسیار مقطعی و موقت بودند. «اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ... وَ مِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ»

حسرت

یکی دیگر از مفسرین می‌فرمایند: عذاب حمیم آتش محرومیت است و آب جوش نماد حسرت است. حسرت به این دلیل که نمی‌دانسته این گناهان او را از خدا و اولیاء دور کرده و موجب بد عاقبتی او می‌گردد، حال این حسرت و محرومیت و این سوزش از سر تا پای او را فرا گرفته است.

«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی»

برای مشاهده ادامه مطلب به لینک زیر مراجعه نمایید:

https://rebrand.ly/2b057