در سیر زندگی،بهگونهای برنامهریزی کنید که تعادل میان طاقت و تکلیف به هم نریزد و بیش از حد طاقت و توان،باری بر دوشتان تحمیل نشود و در عوض هر قدر ممکن است،نیروهای بنیادی خود را با خواب کافی،آسایش روانی و عاطفی،ورزش معتدل،تغذیه طبیعی و سالم و صد البته با مدد جستن از فیض ربانی و حفظ روحیه خیرخواهی،بخشندگی و نیکوکاری محافظت کنید،زیرا روزی فراخواهد رسید که نیروهای بنیادی تن و روان،بسیار سخت و دیر بازیابی میشوند و چهبسا آن روز،روز کارزار تنهای شما در زندگی باشد.