با فوت خاموش میشه؟! نمیفهمن این نوره یا فکر میکنن مثل آتش با باد خاموش میشه؟!
چطوری اما؟ وقتی یه فیلمی مثل ارباب حلقهها رو میسازن، ما میگیم اِ این داستان شبیه داستان امام زمان خودمون هست. یا وقتی جومونگ رو میبینیم یاد فداکاریهای یاران امامحسین که از بس مظلوم و پاک بود و به گریه میندازتمون، میفتیم.
خب وقتی هری پاتر هم میبینیم مثلا توی یه صحنه میگیم خدایا خودت کمکش کن! یا وقتی یه نفر یه فحش بَدی به یکی دیگه میده سریع صداش رو کم میکنیم(یا... توی غرب اینها با صدای بلند توی سینماهاشون میبینن!)
واقعیت اینه که تاثیری که میخواستن روی مردم خودشون هم بذارن باز تحت شعاع فعالیتهای ایران اسلامی ما قرار گرفته. شما یادتون نمیاد، ۳۰ سال پیش باور نمیکرد که توی قوانین آمریکا اسم ایران آمده باشه. الآن بعد سالها تلاش دانشمندان و جوانان و خوب زندگی کردن مردم، کلی کشور اونطرف میز میشنن و کل مردم دنیا منتظرن ببینن توافق میشه یا نه. البته فوتبال و بازیکنانمون و ... هم که دیگه همه جا رو گرفته. خلاصه هرجایی ما ایرانیها حتی توی فضای مجازی و ... کلی حرف برای گفتن داریم. مذاکرات که برای منافع هست، اما وقتی فوتبالیست ما گل میزنه و دستش رو برای تشکر از خدا بلند میکنه، ، یه چیز دیگه داره به غربیها نشون میده.
ما مسلمان و شیعه هستیم و شیعه بودنمون باعث شده خیلی چیزها رو توی خودمون یعنی شبیه زنبوری که عسل رو حمل میکنه، درون خودمون داشته باشیم. و کافیه چندبار به دستورات پیامبر و روایات و احادیث و قرآن جلوی غربیها عمل کنیم، خب خوششون میاد دیگه. ما ریشه دار هستیم و کافیه به دانشمون عمل هم بکنیم. مثلا غذای حلال! که شاید مسلمانها اول برای خودشون که هرجای دنیا باشن، تهیه کردن و فروشش رو راه اندازی کردن اما الآن اون که توی غرب و دین دیگه ای زندگی میکنه یا خودش میگه بابا این چه خوشمزهست، خون نداره و پاکه و منم غذای حلال دوست دارم و برندهای حلال معروف شده و حتی نامردهاشون برند فیکش رو هم میسازن که حسابی فروش کنن! یا مثلا شراب که همه جای دنیا چیز بدی هست(خب هرکسی بخوره خمار میکنه و بعدش دیگه نمیفهمه داره چی کار میکنه، این رو با چشمهای خودشون میبینن و بدشون میاد) و میبینن مسلمانها از بزرگ و کوچیک جلوی این لذت تلخ مسخره، میگن نه! خب خوششون میاد دیگه.
خلاصه اینکه، ما مسلمانها و شیعیان ایران، الآن