موسسه آموزشی فرق و ادیان بصائر

روش های فرقه ای
استفاده از مرافعه

بسیاری از فرقه‌ها وکلایی استخدام می‌کنند تا کسانی را که به صورت عمومی آن‌ها را مورد انتقاد قرار می‌دهند، صرف نظر از این‌که آن انتقاد چقدر مسخره به نظر برسد، تعقیب قانونی کنند.

قطعا فرقه‌ها معمولا می‌توانند از پس هزینه‌ی باخت دعوی بر بیایند، در حالی‌که اعضای سابق فرقه‌ها اغلب در راه بخشش زندگیشان به سازمان‌ها بی‌پول می‌شوند. بنابراین بسیاری از فرقه‌گرایان سابق در موقعیتی نیستند که متقابلا پیگرد قانونی موثری انجام دهند.

هم‌چنین خبرنگاران عادی به خاطر تهدید همیشگی به اقدام قانونی، از محکوم کردن فرقه‌ها یا ذکر مطالب فرقه‌ای هراس دارند.

در ۲۰۰۳ بازرس ریک راس گزیده‌هایی از آیین‌نامه‌های نکسیم (NXIVM) را به‌دست آورد که یک سازمان خودبهسازی متهم به فعالیت‌های فرقه‌مانند است. راس این گزیده‌ها را به صورت برخط منتشر کرد، که متعاقب آن، پرونده‌های دادخواهی علیه او باز شد و بازرسان زباله‌های او را زیرورو کردند. تعدادی از کارمندان نکسیم که سازمان را ترک کرده‌اند با دعوی‌های قانونی سنگینی روبه‌رو شده‌اند. یک قاضی چنین موردی را رد، و اظهار کرد کارمندان مذکور که تلاش داشته‌اند آن سازمان را ترک کنند، " "سرکوب‌گر" نامیده شوند، اصطلاحی که نکسیم درمورد آن دسته از اعضای سابق به کار می‌برد که سازمان را ترک می‌کنند یا آنها را دشمن در نظر می‌گیرد. این افراد تحت دادخواهی طولانی از دو موسسه قانونی و گروهی از حقوق‌دان‌ها قرار دارند."

مکتب (ساینتولوژی) علم‌شناسی نیز به خاطر استفاده از دعوی‌های بیهوده برای ناامید کردن مخالفان معروف است. ال ران هابرد در ۱۹۶۷ نوشت "ما در میان منتقدان علم‌شناسی افرادی را نمی‌یابیم که سوابق مجرمانه نداشته‌باشند" و این دعوی‌ها باید برای ساکت کردن این منتقدان گناه‌گار به ذات استفاده شوند. " هدف دعوی به جای برد، به ستوه آوردن و ناامید کردن است." با آگاهی از عواقب ناراحت کردن علم گرایان، شبکه‌ی تلویزیونی اچ‌بی‌او پیش‌دستی کرد و ۱۶۰ وکیل استخدام کرد تا از مستندش به نام شفاف‌سازی در ۲۰۱۵ دفاع کند. با ترس از حمله‌ی متقابل در دادگاه، کلیسا یک کمپین به نام "بی‌رحم" علیه الکس گیبنی کارگردان و کسانی به راه انداخت که در فیلم ظاهر شدند.

کانال علی محمدی هوشیار