*هرصبح یک آیه *

تفسیر:
اما گروهى که تهدیدهاى ابراهیم (علیه السلام) را نسبت به بت ها در خاطر داشتند، و طرز رفتار اهانت آمیز او را با این معبودهاى ساختگى، مى دانستند؛ گفتند: ما شنیدیم جوانکى سخن از بت ها مى گفت و از آن‌ها به بدى یاد مى کرد که نامش ابراهیم است (قالُوا سَمِعْنا فَتىً یَذْکُرُهُمْ یُقالُ لَهُ إِبْراهِیمُ).

درست است که ابراهیم(علیه السلام) طبق بعضى از روایات، در آن موقع کاملاً جوان بود و احتمالاً سنش از 16 سال تجاوز نمى کرد.
و درست است که تمام ویژگى هاى جوانمردان : شجاعت، شهامت، صراحت و قاطعیت در وجودش جمع بود، ولى مسلماً منظور بت پرستان از این تعبیر چیزى جز تحقیر نبوده که بگویند ابراهیم این کار را کرده، بلکه گفتند: جوانى که به او ابراهیم مى گفتند، چنین مى گفت... یعنى فردى کاملاً گمنام و از نظر آنان بى شخصیت.

(تفسیر نمونه/ ذیل آیه ۶۰ سوره‌ مبارکه انبیاء)