واژه تثلیث در کتاب مقدس و در کلمات عیسی(ع) و هیچ یک از حواریون نیامده است. اولین کسی که این واژه را به کار برده ترتولیان در اواخر قرن دوم میلادی است. برای اولین بار واژۀ لاتینی تثلیث برای تبیین رابطة پدر و پسر به کار برد ونیز به تمثیل روی آورد.
واژگان پدر، پسر و روح القدس به عنوان اساس آموزۀ تثلیث از قرن چهارم به بعد وارد اندیشه های مسیحی شده اند.
مسیحیان در آموزه های تثلیث چندان بر عهد قدیم تکیه نمیکنند. و آنان معتقدند که این واژگان در عهد جدید آمده که بر مفهوم تثلیث اشعار دارد. و هیچ آیه ای در عهد جدید درباره تثلیث نداریم.
اگر این اعتقاد در میان مسیحیان پذیرفته شود که حضرت عیسی واقعا فرزند خدا نبوده و الوهیت ندارد خود به خود تثلیث باطل خواهد شد. و اهل بیت هم بر نفی الوهیت حضرت عیسی(ع) اعتقاد داشته اند.
@antisect