روزه؛ زدودن زشتیها
حضرت زهرا(سلام الله علیها) میفرمایند: «فَرَضَ اللَّهُ الصِّيامَ تَثْبيتاً لِلْإِخْلاصِ؛
خداوند، روزه را براى تثبيت اخلاص(در دل مردم) واجب كرده است.»(بحارالأنوار، ج93، ص368)
کسی که واقعاً به خداوند ایمان دارد، حاضر است یک ماه به خاطر دستور او از خوردن و آشامیدن پرهیز کند. یک ماه ایستادن در مقابل خواستههای خود به خاطر خدا، ریشه باور دینی انسان را با تجربه تلاش یک ماهه تقویت میکند.
در مرحله بالاتر، روزه گرفتن واقعی آن است که ضمن پرهیز از خوردن و آشامیدن، مراقب اعمال و رفتار خود باشیم. مثلاً اگر عادت به تمسخر دیگران داریم، یک ماه جلوی این عادت زشت بایستیم و لذّت آن را از دل خود بیرون کنیم.
امام صادق(علیه السلام) میفرماید: «اَلصَّومُ فَوهٌ لا يَتَكَلَّمُ اِلاّ بِالخَيرِ؛
روزه دارى(در حكم) دهانى است كه جز به خير سخن نگويد.»(بحارالأنوار، ج93، ص325)
کسی که یک ماه تجربه دوری از گناه را به همراه دارد، راحت تر از قبل میتواند در مقابل زشتیهای گناه مقاومت کرده و آنها را از خود بزداید.
بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ناشر: دار إحياء التراث العربي، بيروت، سال چاپ: 1403 ق.
@adeeyeh