ابرفقه

پُلُق‌هایی؛ پشیزتر از اندیشه یاسر عرفات

یک فردی در نقد کسانی که مطابق فرمایش ولیّ امر می‌گویند «مدیریت فضای مجازی باید در دست ما باشد؛ نه دشمن» و «نباید مردم را بی‌پناه در چنگال آرایش جنگی دشمن رها کرد» که ارمغانش بشود «قتلگاه جوانان و نوجوانان»، با نگاه «عاقل اندر سفیه» نوشته است:

«خب؛ چندتا مثال بزنم که کمی موضوع ساده‌تر بشه. عراق به ایران حمله کرد و خرمشهر رو اشغال کرد، آبادان رو هم محاصره خب، حالا ما باید چکار می‌کردیم؟! می‌گفتیم خرمشهر دیگه تحت مدیریت دشمن هست پس ما دیگه بهش کاری نداریم و فقط حاضریم در شهرهای دیگه که تحت تسلط خودمون هست با دشمن مبارزه کنیم؟! می‌گفتیم آبادان تحت محاصره دشمن هست اگه بریم سمتش کلی شهید می‌دیم و کلی هزینه داره پس توجیه نداره سمت آبادان بریم؟!»

نویسنده در پایان، هشتگ «#دشمن_شناسی» برای این نگاهش زده است.

نقد این حرف

اسرائیل قدس را اشغال کرده است و تحت مدیریت او است؛ اکنون باید چه کرد که دشمن‌شناسانه و ضد اشغالگری باشد؟ این‌که برویم در شهر «قدس اشغالی» و تحت «مدیریت اسرائیل و قوانین آنها»، مؤدبانه و تحت نظر آنان زیست کنیم؟ تا مبارزه کرده باشیم؟! آیا این کار (پذیرش اشغالگری، پذیرش مدیریت مطلقِ دشمن با آرایش جنگی، بی پناه شدن مردم، بر پا شدن قتلگاه جوانان و نوجوانان، حتی ممنوع کردن نام و نشان سردار سلیمانی و حذف هر حسابی در هر لحظه ای بدون پرداخت هیچ هزینه ای از سوی دشمن) یعنی مبارزه با اشغالگری؟ یا پذیرشِ اشغالگری؟!

اما رهبری و پیگیران نگاه رهبری چه می‌گویند؟ می‌گویند که اگر دشمن آمده است جایی را اشغال کرده است، باید بر دشمن تاخت و ابتکار عمل و مدیریت فضای مجازی، را از او گرفت و بیرونش کرد؛ نه این که اصل سلطه و مدیریتش را بپذیریم و ذلیلانه در چنبره حکمرانی او و قواعدی که دشمن تنظیم می‌کند، نفس بکشیم یا نفسمان را ببُرد!

حالا شما بفرمایید که چه کسی ضد اشغال‌گری است و چه کسی پذیرای اشغالگری! چه کسی می‌گوید که خرمشهر و آبادان باید آزاد شود و چه کسانی می‌گویند که ما باید تحت مدیریت دشمن و تنها با قوانینی که دشمن برای بازی تعریف می‌کند، با او مؤدبانه گفتگو کنیم؛ وگرنه خفه‌مان کند!

شما چه مبارزه‌ای می‌توانید در اینستاگرام بکنید؟ رهبری فرمودند که با بازی در زمین دشمن [و طبق قواعد دشمن]