حیات طیبه

‏ ۱۹ آداب #دوستی در نامه‌ گرامی امیرالمؤمنین امام علی(علیه‌السلام)
به فرزندش امام حسن( علیه‌السلام)
(بخش یکم)

۱. اگر برادرت از تو جدا شود تو به او بپيوند و اگر او روى برگردانَد تو مهربانى كن.
۲. و اگر او بخل ورزد تو بخشنده باش.
۳. و هنگامى كه او دورى گزيند تو نزديك شو.
۴. و چون او سخت گيرد تو آسان گير.
۵. و به‌هنگام خطایش عذر او را بپذير؛ چُنان‌كه گويا تو بنده او هستی و او ولی‌نعمت توست.
اما بر حذر باش از اين‌كه اين كار را در غير‌محلش قرار دهى يا در باره كسى كه اهليّت ندارد به‌كار بندى.
۶.هرگز دشمنِ دوست خود را به‌دوستى مگير كه با اين كار به‌دشمنى با دوستت برخاسته‌اى.
۷. در پند دادن دوستت بكوش؛ خوب باشد يا بد.
۸. و خشمت را فرو خور كه من جرعه‌اى شيرين‌تر از آن ننوشيده‌ام و پايانى گواراتر از آن نديده‌ام.
۹. با آن‌كس که با تو درشتى كند نرمى کن که منجر به نرمى او با تو خواهد شد.
۱۰. به‌‌دشمن خود احسان كن كه اين احسان شيرين‌ترينِ دو پيروزى است؛ انتقام و گذشت.

نهج‌البلاغه، نامه ۳۱