هیئت حجت بن الحسن

#نصایح

الزامات دین را باید پذیرفت...

استاد الهی:

ما باید الزاماتی را برای خود فراهم کنیم، چون وارد یک تشکیلات منسجم به نام دین شده‌ایم و باید خودمان را با آن انطباق دهیم.

درست مثل این است که وقتی ما رشته‌ی ورزشی ای مثل شنا را انتخاب می‌کنیم باید الزاماتی را فرا بگیریم تا در آن رشته‌ی ورزشی موفق شویم، چون شنا با کشتی و فوتبال متفاوت است. دین هم همین‌گونه هست.

دین را مثل هوا در نظر بگیرید، هوا و اکسیژن در هر صورت ما را احاطه کرده است و بر ما محیط است.

دین به هیچ ‌وجه مزاحم زندگی ما نیست، یعنی اگر هزار دستور هم داشته باشد ما در حین اینکه زندگی می‌کنیم آن هزار دستور را انجام می‌دهیم.

مثلا سَرِ سفره‌ی غذا نشسته اید دین دستوراتی برای غذا خوردن دارد، دستوراتی که مانع غذا خوردن نیست، حتی وقت غذا را هم توسعه نمی‌دهد. مثل گفتن بسم الله الرحمن الرحیم قبل از شروع غذا!

انسان در حالات مختلف الزاماتی را باید رعایت کند. هنگام آمدن به خیابان مراقب چشم باشد، در مهمانی مراقب زبان باشد. وقتی به نماز می‌ایستد مراقب قلب باشد. در یک محیط فکری مراقبت کند فکر او به سرقت نرود. وقتی در یک برنامه‌ی مالی وارد شد مراقبت کند بر حلال و حرام، وقتی در جایی مسکن گزید مراقب همسایه باشد، اگر در جوار پدر و مادر بود، والدین را در نظر داشته باشد، اگر ازدواج کرد مسائلی را در نظر بگیرد و...

پس در تمام لحظات زندگی ما دین دخالت دارد و جایی خالی از دین نیست.

مثلا شما در حال اصلاح کردن هستید، دین در اینجا دستوراتی دارد، تیغ زدن (ریش) خلاف دستور دین است، نمی‌توان شارب را رها کرد به دهان برسد، نمی‌شود برای سبیل آبخوره ساخت! دستور دین است. نمی‌تواند در آرایشگاه خود را شبیه زنان کند. زن نمی‌تواند لباس مردان را بپوشد مثلا کت شلوار بپوشد یا کمربند مردانه ببندد. زن، زن است. مرد نمی‌تواند لباس زنان را بپوشد. زن و مرد نمی‌توانند با هم اختلاط داشته باشند.

توجه کنید دین چه گستره‌ی وسیعی دارد. این گستردگی را اگر من زیر بارش رفتم می‌شود دین، نه اینکه یک گوشه‌ی دین را بگیریم و باقی را رها کنیم.

مثلا یک راننده بگوید من فقط می‌توانم دنده عوض کنم!! این که رانندگی نمی‌شود، راننده باید آیین نامه امتحان دهد و تابلوها را بشناسد؛ هر تابلویی دارای یک امنیت و خطری است، اگر توجه نکند خطر و