هفت راه

پست #اليور_استون در فیس‌بوک پس از سفر به ایران:
#ترجمه_اختصاصی
من ١٠ روز پيش براى سى و ششمين جشنواره بين المللى فيلم فجر در ايران بودم. جشنواره اى با بيش از ٣٠٠ فيلم از آسياى مركزى، عراق، ايران، آلمان، روسيه و سايرين...

ايران كشورى است زيبا با مردمى خونگرم و فرهنگ و تاريخى كه ٢٥٠٠ سال قدمت دارد. آمريكا، اسرائيل و عربستان سعودى، اين سه كشور خطرناك و پرنفوذ، تقريباً هر روزه ايران را به دلايل خيالى مورد حمله لفظى قرار مى دهند حال آنكه ما به روح توافق بين المللى سال ٢٠١٥ پايبند نيستيم.

ارتباطات بانكى با غرب هنوز هم براى ايران بسيار مشكل است. سعى شده اطمينان حاصل شود كه پول به آنها نمى‌رسد، با اين حال آنها از عهده مشكل برآمده اند (شايد از بازار سياه؟) و در بازار مركزى بزرگ و قديمى، اجناسى از بيشتر نقاط جهان ديده مى شود.

همچنين از موزه وحشتناک شكنجه‌هاى ساواك بازديد كردم كه يادگارى از آخرين دوران شاه است و از تكنيك‌ها و آموزش هاى سازمان سيا بهره مى برد.

از موزه صلح هم بازديد كردم كه يادبود ساده ولى پراهميت سلاح هاى شيميايى است كه در جنگ عراق در سال ١٩٨٠-١٩٨٨ ٦٠هزار سرباز ايرانى را كشت و ٢٠٠هزار مجروح به جاى گذاشت. جنگى كه صدام حسين، متحد آن روزهاى ما، در آن با مساعدت ما از سلاح هاى كشتار جمعى، گاز خردل و امثالهم براى حمله به ايران استفاده كرد. من همچنين با مجروحان سلاح هاى كشتار جمعى ملاقات كردم. شوكه‌كننده بود. و آن وقت ما در سوريه و عراق استفاده از سلاح كشتار جمعى را به طرف مقابل نسبت مى‌دهيم. ما عاشق جنگ شيميايى هستيم، البته با واسطه. خيلى حال بهم زن است.

چندان كه در كنفرانس خبرى ام گفتم آمريكا، اسرائيل و عربستان سعودى به برنامه فعلى شان براى تجزيه سوريه، انهدام ايران و حتى فراتر از اين، ويران كردن خاورميانه ادامه مى‌دهند. اينها خيلى مخوف است ولى همگى دستاورد بازى‌اى است كه از دوران بوش طرح‌ريزى شد.
http://goo.gl/doFptf


@HAFTRAH