نهج البلاغه
خطبه 27 - برانگیختن بر جهاد
فَيَا عَجَباً عَجَباً وَ اَللَّهِ يُمِيتُ اَلْقَلْبَ وَ يَجْلِبُ اَلْهَمَّ مِنَ اِجْتِمَاعِ هَؤُلاَءِ اَلْقَوْمِ عَلَى بَاطِلِهِمْ وَ تَفَرُّقِكُمْ عَنْ حَقِّكُمْ
شگفتا! شگفتا! به خدا سوگند، اين واقعيّت قلب انسان را مىميراند و دچار غم و اندوه مىكند كه شاميان در باطل خود وحدت دارند، و شما در حق خود متفرّقيد.
فَقُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً
زشت باد روى شما و از اندوه رهايى نيابيد
حِينَ صِرْتُمْ غَرَضاً يُرْمَى
كه آماج تير بلا شديد!.
يُغَارُ عَلَيْكُمْ وَ لاَ تُغِيرُونَ
به شما حمله مىكنند، شما حمله نمىكنيد؟!
وَ تُغْزَوْنَ وَ لاَ تَغْزُونَ
با شما مىجنگند، شما نمىجنگيد؟!
وَ يُعْصَى اَللَّهُ وَ تَرْضَوْنَ
اين گونه معصيت خدا مىشود و شما رضايت مىدهيد؟
http://Gap.im/Faannoos