ال در موارد زیر قطعا عهد حضوری است :
۱) "ال بعد از اسم اشاره
۲) "ال بعد از اذای فجائیه
۳) "ال بعد از حرف ندا، یعنی بعد از: ایّها و ایّتها
"ال بر سر اسم معنا،غالبا ال جنس است:
مثل البرّ
اسم یا معناست یا ذات
اسم ذات قابل تصور است
⭕️مثلا: میگم استکان، شاید مدلهای مختلف باشد، اما قابل تصور است که مراد چیزی است که در ان اب یا چای میریزیم
اما اسم معنا در تصور نمی گنجد
⭕️مثلا: خوبی رو بخواهیم تصور کنیم هر کسی چیزی را بعنوان خوبی تصور میکند
یکی نیکی به پدر و مادر، یکی ادب و یکی کمک به نیازمند....
"ال جنس استغراق "الّا" بردار است.
بنابر این در تمامی مواردی که اسم "ال" دارد و بعد از اون "الّا" آمده باشد،«ال استغراق» از نوع افراد است.
یکی دیگر از نشانه های "ال استغراق افراد" این است که بعد آن فعل یا صفتی بصورت جمع آمده باشد.
⭕️مثال سوره نور آیه 31
الطفل الذین لم یظهروا
"ال در "الطفل" چون بعد آن "الذین و "لم یظهرو ا" آمده جنس از نوع استغراق افراد است.
برای تشخیص دو نوع استغراق فرد و صفات
استغراق فرد یعنی فراگیری در مورد همه تعداد و افراد آن اسم مورد بحث.
مثل "ان الانسان خلق هلوعا" «ال» در الانسان یعنی فراگیری در مورد تمام انسانها
اما استغراق صفات یعنی فراگیری در مورد تمام صفات مورد بحث.
در واقع در استغراق افراد ما میتوانیم به جای آن یک "کل حقیقی" بذاریم ولی در استغراق صفات یک "کل مجازی"
@Arshive_ghoran