سازمان فضایی ایران

تابش نور لیزر در تاریکی می تواند موجب اکتشافات روباتیک از مناطق تاریک در منظومه شمسی ما شود: دهانه هایی که به طور دائمی در اطراف قطب های ماه قرار دارند و گمان می رود سرشار از یخ آب و سایر مواد ارزشمند باشند.

سازمان فضایی اروپا بودجه ای را برای طراحی یک سیستم لیزری که برق کاوشگر را تا مسافت 15 کیلومتر تأمین می کند، در نظر گرفته تا این کاوشگر قادر به کشف این دهانه های تاریک باشد.
در بالاترین مدارات ماه، خورشید در تمام طول سال در ارتفاع پایین قرار دارد و همین امر سبب ایجاد سایه های طویل و دائمی شده است. به همین دلیل شکاف های موجود در این نقاط برای میلیاردها سال در سایه دائمی قرار داشته اند. داده هایی که از مدارگرد ناسا،‌ چاندرایان-1 هند و اسمارت-1 سازمان فضایی اروپا بدست آمده است نشان می دهد که این" مناطق دائم در سایه" سرشار از هیدروژن بوده و احتمال وجود یخ آب در آنجا قویا وجود دارد.
در این مناطق تاریک مدارگرد باید بدون انرژی خورشید کار کند آن هم در دمایی مشابه سطح پلوتو،‌ یعنی 240- درجه سانتیگراد . می توان به عنوان یک جایگزین از سامانه مبتنی بر لیزر که از آزمایشات لیزری زمینی الهام گرفته شده است، ‌استفاده کرد.
قرارداد 10 ماهه سازمان فضایی اروپا با عنوان " تأمین نیروی کاوشگرها با استفاده از القای لیزر با شدت بالا در سیارات" با شرکت ایتالیایی لئوناردو و موسسه ملی تحقیق و توسعه رومانی منعقد شده است.
در این قرارداد محل فرود را منطقه ای بین قطب جنوب و دهانه های شاکلتون در نظر گرفته اند. این فرودگر دارای لیزر مادون قرمز 500 واتی خواهد بود که هنگام ورود به مناطق سایه دار ، نیروی الکتریکی یک ماه نورد 250 کیلوگرمی را تأمین می کند.

متن کامل خبر:
https://www.moondaily.com/reports/Laser_powered_rover_to_explore_Moons_dark_shadows_999.html