فوتبال مفتی؛ چالش بیپایان حق پخش تلویزیونی بین اهالی ورزش و صداوسیما
بهراد رشوند: در فضایی که فوتبال، نبض تپنده هیجان و امید جامعه است، «حق پخش تلویزیونی» همچنان در حصار سکوت و انحصار صداوسیما باقی مانده است. قانونی که در برنامه هفتم توسعه برای احقاق حق فوتبال و ورزش تصویب شد، به جای گشودن گرهها، حلقهای دیگر از ماجرای بیپایان اختلافات و تعللها را رقم زده است.
چرا صداوسیما چنین مقاومتی در برابر تحقق حق پخش دارد؟ پاسخ ساده است: پول!
فوتبال همچنان پربینندهترین برنامه این سازمان است و از دل همین مخاطبان، میلیاردها تومان به جیب صداوسیما سرازیر میشود. گزارشی از درآمد تبلیغاتی صداوسیما برای ۲ بازی استقلال و پرسپولیس در لیگ نخبگان آسیا رقم حیرتانگیز «۱۸۰۰ میلیارد تومان» را نشان میدهد. چرا باید سازمانی که چنین درآمدی را از فوتبال کسب میکند، بخواهد این سود طلایی را با کسی شریک شود؟!
پیمان جبلی، رئیس سازمان صداوسیما گفته بود: «همانطور که حق پخش بازیهای خارجی از بودجه دولت تأمین میشود، حق پخش داخلی نیز باید از بودجه عمومی کشور پرداخت شود». اما آیا این ادعا توجیهپذیر است؟ اگر از بیتالمال تأمین شود، آیا مخاطبان نباید بازیها را بدون تبلیغات، همچون پلتفرمهای پریمیوم جهانی تماشا کنند؟
فوتبال ایران، همچنان در انتظار «حق» خود است، حقی که میتواند از یک بازی، به صنعتی پایدار تبدیل شود. اما آنچه تاکنون دیدهایم، نه یک رقابت منصفانه، بلکه یک بازی انحصاری است که قضاوت آن در دستان صداوسیما مانده است. آیا روزی خواهد رسید که این بازی، به نفع عدالت و منطق پایان یابد؟
http://vatanemrooz.ir/newspaper/page/4196/6/295727/0
@vatanemrooz