طلبگی یعنی پا به رکابی

به بهانه خیمه شب بازی اخیر #بهاری_ها که با اسم رمز مجاز بودن #انتقاد_از_رهبری در حال وقوع است!
(آیا کارهای این برادران مصداق #انتقاد است یا تبدیل به #عیب_جویی شده است؟!)

متن زیر پرسشی است که در دیدار پرسش و پاسخ دانشجویان در سال 77 از خود رهبری پرسیده شد!

(04/ 12/ 1377) بيانات در جلسه‏ى پرسش و پاسخ با مديران مسئول و سردبيران نشريات دانشجويى

قسمت متن سؤال

مجری: دوستان سؤال خطرناكى را براى من گذاشتند و مصوّب كردند كه بپرسم! سؤال در باره‏ى اصل انتقاد نسبت به همه‏ى اجزاى كشور و همه‏ى مسئولان نظام، از جمله رهبرى است. البته از خود امام على عليه‏السّلام حديث هم داريم كه مى‏فرمايد: به من انتقاد كنيد و من بالاتر از آن نيستم كه اشتباه نكنم. ... سؤالات متعدّدى در مورد وقايع گذشته و اين بيست سالى كه نظام پشت سر گذاشته، وجود دارد؛ كه حدودى از آن را ما ديديم، و حدوديش را هم بزرگترها ديدند و براى ما تعريف كردند. مثلًا يكى از اصول قانون اساسى، بيست سال مسكوت گذاشته شده و هيچ عكس‏العملى نسبت به آن انجام نشده است. بنياد مستضعفان ظاهراً به هيچ‏كس پاسخگو نيست و هيچ‏وقت مردم از كارهايى كه در آن قسمت انجام مى‏شود، مطلع نيستند. صدا و سيما اخبار را تا حدودى تحريف مى‏كند و اخبار و اطّلاعات صحيح را به مردم نمى‏رساند. وزارت اطّلاعات كارش به جايى رسيده كه به‏جز جاسوسى و خبرچينى از اين و آن، يك عدّه از افرادش آدمكشى مى‏كنند. بحث قوّه‏ى قضائيّه هم كه جاى خود دارد. طبق آمار و ارقامى كه خودشان اعلام كردند و روزنامه‏ها چاپ كردند، هر پنج نفر ايرانى، يك پرونده در قوّه‏ى قضائيّه دارد؛ يعنى بيش از يازده ميليون پرونده در قوّه‏ى قضائيّه داريم! يك سرى قوانينى وجود دارد كه دست‏وپاگير شده است كه نمونه‏اش را در جريان قتلهاى اخير ديديم. يكى از اين قوانين اين است كه اگر قاتلى بيايد ثابت كند كه به وظيفه‏ى شرعى‏اش در قتل عمل كرده، از حكم قصاص مبرّاست. آن مصوّباتى كه بانك مركزى مى‏گذارد، آن بحث عدالت اجتماعى كه دوستان كردند، آن لوايحى كه وزارت امور اقتصادى و داراى به مجلس مى‏دهد و بعد هم در آنجا تصويب مى‏شود، آن قضيه‏ى بودجه‏ى امسال، آن قوانينى كه امسال در مجلس تصويب شد، فروختن نفت پارس به بيست و يك ميليارد دلار چيزى شبيه همان قرارداد دارسى كه به خاطرش شلوغ شد و علماء قيام كردند همه‏ى اين‏ها نواقصى است كه جوانان احساس مى‏كنند در جامعه هست. امروز مى‏بينيم كه در جامعه‏ى اسلامى، باز ما شاهد برگشتى هستيم و همان روند گذشته را ظاهراً طى مى‏كنيم.
ما نسبت به دوران به‏اصطلاح سازندگى حرف و حديث زياد داريم. در اين دوره همان‏طور كه دوستمان اشاره كردند دانشگاهها تقريباً غير علمى شدند، به انزوا كشيده شدند و دانشجويان غير سياسى شدند. از طرف ديگر، سدهايى ساخته شده كه اصلًا روى اصول كارشناسى نبوده است. نيروگاههايى ساخته شده كه اصلًا روى اصول كارشناسى نبوده است. امروز در دنيا سد يك فناورى صنعتىِ از رده خارج شده براى توليد برق و حتّى آبيارى است؛ ولى در دوره‏ى سازندگى، يكى از افتخارات سردارانش اين بود كه ما كلّى سد ساختيم. در انقلاب ما، زاغه‏نشينان، مدافعان اصلى بودند. امام مى‏گفتند كه انقلاب ما را زاغه‏نشين‏ها انجام دادند؛ ولى الآن نمى‏دانيم زاغه‏نشينان چه نقشى در نظام جمهورى اسلامى دارند؛ ظاهراً مى‏دانيم كه در جنوب شهر تهران و حتّى شمال شهر، در بعضى از نواحى هنوز همان زاغه‏ها وجود دارد و افراد با فلاكت و بدبختى زندگى مى‏كنند. همه‏ى اين‏ها انتقاداتى است كه در ذهن من و خيلى‏هاى ديگر موج مى‏زند و مى‏خواهيم كه بپرسيم و مى‏خواهيم كه شخصى پاسخگو باشد و به اين‏ها جواب بدهد كه چرا اين‏طور شديم؟ چرا ما هنوز بعد از بيست سال اوّلين واردكننده‏ى گندم در دنيا باشيم؟ چرا بعد از بيست سال بايد سى ميليارد دلار بدهى خارجى داشته باشيم؟ چرا بعد از بيست سال كه نظام به مرحله‏ى تثبيتش رسيده، كشورهاى مختلف بتوانند به‏راحتى به مرزهاى ما حمله كنند؛ افغانستان از شرق، عراق از غرب، امريكا از جنوب؟ اين نشان مى‏دهد كه ثبات چندانى در مرزهاى كشور وجود ندارد. به همين شكلى كه آمدند مردم را به شهروند درجه‏ى يك و درجه‏ى دو تقسيم كردند، انتقادات را هم به مخرّب و سازنده تقسيم كردند و اين ضربه‏ى مهلكى به بخش عظيمى از جامعه زد و باعث شد كه به نظر ما قشر خاصى در جامعه بتوانند حاكميت و قدرت را در دست بگيرند.
سؤالى كه در اينجا مطرح مى‏شود، اين است كه آيا به نظر شما حذف انتقادها و خصوصاً منتقدان و تقسيم سؤالات به مخرّب و سازنده، به انهدام نظام منجر نمى‏گردد؟ و اگر به اين نوع تفكّر و مطيع‏پرورى اعتقاد نداريد، براى بهبود فضاى نقّادى و گسترش فرهنگ نقد چه كارهايى انجام داده‏ايد يا مى‏دهيد؟


https://telegram.me/talabagi