استاد بنده حاج آقای #قرائتی کتابی برای شهرسازی دارند. نکتههایی که برای ساختن خانه و کوچهها باید رعایت شود. بیشتر نکتهها را از آیات قرآن گرفتند و احادیث را جمع آوری کردند. امام صادق(ع) فرمود: ما دوست داریم در خانه شما جایی برای نماز، قرآن خواندن، دعا و نیایش باشد.
در خانهسازیهای ما چنین چیزی وجود ندارد. گاهی من برای مهندسانی که در شهرداریهای بعضی استانها همایش دارند این را میگویم که در #سبک_زندگی ما و مهندسی خانههای ما این چیزها نیست و بیشتر از خارج الگو میگیرند. ما برای شهرسازی الگوهایی داریم، نمادهایی باید در این باشد
که تا مهمان میآید نگاهش به #محراب بیافتد. امام صادق(ع) فرمود: جدم امیرالمؤمنین(ع) در خانهاش اتاقی داشت نه خیلی کوچک و نه خیلی بزرگ که آن اتاق برای عبادت بود. البته نمازهای #واجب را در مسجد میخواندند ولی نمازهای مستحب و دعا و قرآن را برای خانه میگذاشتند.
اگر هم نمیشود و بعضی خانهها کوچک هست، سعی کنیم یک جای مخصوصی در خانه #نماز بخوانیم. حدیث داریم آن آقا یا خانم اگر لحظات جان دادنش فرا رسید، ببرید آن قسمت از خانه که همیشه نماز میخواند که راحتتر از این جهان به آن جهان منتقل شود.
کسی که نماز میخواند، فرشتهها به آن نقطه رفت و آمد میکنند. حالا که میخواهد جان بدهد، او را آنجا ببرند
این نکتههای ریز را رعایت کنیم که تأثیرات تربیتی دارد. در خانه همه بدانند که اینجا جای نماز خواندن مادر است. پدر من اینجا #قرآن میخواند. چقدر خوب است حواسمان به این نکته باشد
در بعضی خانهها دیدم که به اندازه شش تا کاشی مشخص کردند اینجا مکان #نماز است. یا آیهی «و أَقيموا وجوهَكمْ عِند كلّ مسْجِد» (اعراف/29) «كُلّما دخلَ عَليْها زَكرِيَّا الْمحْرابَ وجَدَ عِنْدَها» (آلعمران/37) یا یک اسم خدا را بزنیم که معلوم شود اینجا محلی است برای رابطه با خدا.
@samtekhoda3_text
http://www.e57.ir