از مسائلی که برای مردم پیش میآید، از شهرها بیرون میروند و به جاهای سرسبز، در ملک دیگران میخواهند نماز بخوانند. چه حکمی دارد؟ این سه حالت دارد. بعضی جاهای سر سبز و خرم درخت و سبزه هست، ولی دیوار دارد،حفاظ دارد. داخل روستا هست، چنین جایی را باید در بزنیم، صاحبش بیاید و اجازه بگیریم
اجازهی زبانی تنها ناکافی است. یعنی فرض کنید ده دوازده نفر پتو و غذا دست گرفتند، در یک باغی را میزنند، صاحب باغ میآید با او خوشمزگی میکنند و به زور وارد میشوند. او هم از روی ناچاری میگوید: بفرمایید. باید رضایت قلبی باشد. کسی را در رودروایسی قرار بدهیم، این نماز ایراد دارد.
از روستاها فاصله میگیریم یک جاهایی هست که سرسبز و خرم است ولی دیوار ندارد ولی مال کسی است و برای دولت نیست. آنجا هم باید هرکسی برود از مرجع خودش بپرسد ولی تا جایی که میدانم میتوانند استراحت کنند و صدمه به درختها نزنند و میتوانند نماز هم بخوانند. مگر صاحبش بگوید: من راضی نیستم.
@samtekhoda3_text
http://www.e57.ir