مرکز امور قرآنی آستان قدس رضوی

#در_محضر_قرآن

┄┄┅┅••┅┅┄┄
بررسی آیات #عزاداری و سوگواری در قرآن کریم

۳- سوره بروج آیات ۴ تا ۹:
•┄❁بِـسْـم‌‌ِاللّٰه‌ِالرَّحمن‌ِالرَّحیمْ❁┄•
قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ (٤)النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ (٥)إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ (٦)وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ (٧)وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّآ أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ (٨)الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ.

مرده باد صاحبان آن خندق [كه مؤمنان را در آن سوزاندند.] آن آتشی كه آتش گیرانه‌اش فراوان و بسیار بود، هنگامی كه آنان پیرامونش [به تماشا] نشسته بودند. و آنچه را از شكنجه و آسیب درباره مؤمنان انجام می‌دادند تماشاگر و ناظر بودند. و از مؤمنان چیزی را منفور و ناپسند نمی‌داشتند مگر ایمانشان را به خدای توانای شكست‌ناپذیر و ستوده؛ خدایی كه مالكیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین در سیطره اوست و خدا بر همه چیز گواه است.

نكته‌ها:
مراد از «اصحاب الاخدود» كسانی هستند كه در زمین گودالی وسیع ایجاد كردند و آتشی بزرگ در آن افروختند و سپس مؤمنان را در آتش انداخته و آنان را زنده زنده سوزاندند. چنانكه در مورد حضرت ابراهیم نیز چنین عمل كردند.
امّا اینكه این ستمگران و آن مؤمنان چه كسانی بودند، روایات گوناگونی وارد شده، ولی در قرآن ذكری از آنها به میان نیامده است.

پیام‌ها:
۱- اعلام برائت و اظهار تنفّر از ستمگر لازم است.

۲- تفكّر ظلم ستیزی و ظالم‌كوبی ارزش است، گرچه ظالم وجود نداشته باشد. (اصحاب اخدود امروز حضور ندارند، چنانكه ابولهب امروز نیست، روحیه تنفّر از آنان باید همچنان زنده باشد. «تَبَّتْ یَدا أَبِی لَهَبٍ وَ تَبَّ»)

۳- نقل ظلم‌ها و مظلومیّت‌ها و ذكر مصیبت و روضه خوانی، سابقه قرآنی دارد. أَصْحابُ الْأُخْدُودِ النَّارِ ذاتِ الْوَقُودِ إِذْ هُمْ عَلَیْها قُعُودٌ ...

۴- ارتكاب گناه یك مسئله است، ولی سنگدلی و نظاره‌گری و رضایت بر آن، مسئله دیگر. «وَ هُمْ عَلی‌ ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ»

۵- ستمگرانی كه شاهد بر شكنجه مؤمنانند، بدانند كه خدا شاهد بر آنان و كار آنهاست. «شاهِدٍ وَ مَشْهُودٍ- هُمْ عَلی‌ ما یَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِینَ شُهُودٌ»

برگرفته از تفسیر