مرکز امور قرآنی آستان قدس رضوی

إذٰا مَسَّ اَلْإِنْسٰانَ اَلضُّرُّ دَعٰانٰا لِجَنْبِهِ أَوْ قٰاعِداً أَوْ قٰائِماً فَلَمّٰا كَشَفْنٰا عَنْهُ ضُرَّهُ مَرَّ كَأَنْ لَمْ‌ يَدْعُنٰا إِلىٰ ضُرٍّ مَسَّهُ كَذٰلِكَ زُيِّنَ لِلْمُسْرِفِينَ مٰا كٰانُوا يَعْمَلُونَ‌

اگر واجدانمان را قاضی کنیم می‌بینیم خیلی‌وقت‌ها که با سماجت و اصرار درِ خانۀ خدا را زدیم به خاطر این بوده که مشکلی داشتیم اما بعد که گیر‌و‌گرفتِ کارمان برطرف شده رفتیم و دیگر پشت سرمان را هم نگاه نکردیم! می‌شد خدا بگوید اینها چقدر بی‌معرفت‌اند! اما نه، اینطور نگفته. می‌فرماید: اینها اسراف‌کارند. یعنی در غفلت از یاد من زیاده‌روی می‌کنند.

یونس آیه ۱۲

مرکز امور قرآنی آستان قدس رضوی
┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
@quran_aqr