.
دعای روز چهارم ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ قَوِّنِي فِيهِ عَلَى إِقَامَةِ أَمْرِكَ
وَ أَذِقْنِي فِيهِ حَلاوَةَ ذِكْرِكَ
و أَوْزِعْنِي فِيهِ لِأَدَاءِ شُكْرِكَ بِكَرَمِكَ
وَ احْفَظْنِي فِيهِ بِحِفْظِكَ وَ سِتْرِكَ
يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ
خدایا نیرو ده مرا در این ماه براى برپا داشتن فرمان و دستورت؛ و بچشان به من شیرینى ذکرت؛ و به من یاد ده در این ماه طرز بجا آوردن سپاسگزارى خود را به بزرگواریت؛ و نگاهم دار در آن به نگهدارى و محافظت خود؛ اى بیناترین بینایان.
خدايا به من قوت بده تا در ماه رمضان بتوانم به خوبی عبادت و امر تو را اطاعت كنم. عبادت قوه می‌خواهد و قوه عبادت غير از قوه جسمانی است.
وقتی حضرت علی (علیه‌السلام) قلعه خيبر را فتح كرد، از او پرسيدند كه يا علی تو شجاعی و قلعه خيبر را فتح كردی، چگونه است كه نمی‌توانی نان خشك را بشكنی؟ ایشان در پاسخ فرمودند که فتح قلعه خيبر به قوه روحانی من بود كه متفاوت از قوه جسمانی است. قوه ولايتی با قوه بدن فرق دارد.
ممكن است شخصی ۶۰ سال سن داشته باشد؛ اما قوه عبادتش از جوانان بيشتر باشد.
بايد دعا كنيم كه در ماه رمضان خدا به ما قوه عبادت عطا كند؛ در دعای كميل هم آمده كه «قَوِّ عَلى خِدمَتِكَ جَوارِحي» خدايا قوه بده به من با جوارحم در خدمت تو باشيم.
اساس زندگی انسان و سعادت او در وصل به حضرت حق است و یکی از تجلّیّات وصل به ذات حضرت احدیت، در مقام مناجات و ذکر است؛ اگر شخص از مناجات و ذکر لذت ببرد نعمت بسیار بزرگی است چون می تواند به راحتی ادامه دهد.
گاهی انسان تعجب می‌کند وقتی می‌شنود افرادی بوده‌اند رکوع ایشان یک شب طول می‌کشیده، درباره برخی از صحابه ائمه (علیهم‌السلام) وارد شده است که یک شب در رکوع بودند و شبی دیگر در سجده.
در اين دعا از خدا می‌خواهم که شيرينی عبادت را به ذائقه ما بچشاند تا قرائت دعاهای افتتاح و كميل و توسل و روزه و نماز به ما مزه كند.
روايت قدسی داريم كه اگر عالمی به علمش عمل نکند کم‌ترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد این است که حلاوت و شیرینی مناجات با خدا از او گرفته می‌شود و از قلب و دلش بیرون می‌رود. «إِنَّ أَدْنَی مَا أَنَا صَانِعٌ بِهِمْ أَنْ أَنْزِعَ حَلَاوَةَ مُنَاجَاتِی عَنْ قُلُوبِهِمْ»
پس دعا و عبادت مزه دارد...
@pshrmq