بر اهل زمين (که مبادا بلایی بر آنها نازل شود) و اگر احيانا صداى آنها به زمين برسد اهل زمين به فرياد آمده و كوهها قطعه قطعه شده و زمين اهلش را میلرزاند.
ابوبصير مى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض کردم: فدايت شوم! اين امر بسيار عظيم و بزرگ است!
حضرت فرمودند: از اين که گفتم، مطالب بزرگتر و عظیمتری است که تو نشنیده ای!
سپس فرمودند: اى ابوبصير! آیا دوست ندارى در زمره كسانى باشى كه (با گریه بر امام حسین علیه السلام) حضرت فاطمه عليها السّلام را كمک میكنند؟
ابوبصير میگويد: وقتى امام صادق عليه السّلام اين كلام را فرمودند بطورى گريه بر من چیره شد كه قادر بر سخن گفتن نبودم و توان تكلّم نداشتم.
سپس حضرت بپا خواسته و به محل نمازشان تشريف برده و به خواندن دعا پرداختند.
کامل الزیارت ص۸۳
@ostadelahi