ندای سعادت

ندای سعادت:
اقسام زهد

« #الزهد_للدنيا» زهد براى دنيا- كه گروهى از اهل دنيا به آن مبتلا هستند- اين است كه از نعمت ‏هايى كه به دست آورده‏اند، بهره ‏اى نمى ‏برند و فقط به لذت بردن از كسب، نگهدارى و تماشاى آن‏ها اكتفا مى‏ كنند. اين زهد در دين اسلام پسنديده نيست.

« #الزهد_من_الدنيا» زهد نسبت به دنيا، اگر براى پرهيز از مبتلا شدن به عواقب و نتايج زيانبار دنياطلبى باشد تا آن‏جا كه موجب غفلت از آخرت نشود، خوب است و نيز اگر پرهيز از زياده ‏طلبى در دنيا و بهره‏ورى از آن، به دليل ترس از طولانى شدن حساب و كتاب قيامت و ميزان و وقوف در محشر باشد، مورد تأييد اسلام‏ است، اگر منظورى غير از اين دو چيز داشته باشد، پسنديده نيست.

« #الزهد_فى_الدنيا» امّا زهد در دنيا، براى هر كسى مقدور نيست؛ بلكه اين دسته از زاهدان به نيرويى باطنى، قدرتى معنوى، تلاشى پيگير، اندرونى آرام و نفسى مطمئن نيازمندند؛ به طورى كه بعد از رسيدن به دنيا، از آن وارسته باشند و بدان دل مشغول و متوجه نباشند. ...اين زهد است كه به استقرار حكمت در دل، ديدن نقائص دنيا، سالم بيرون رفتن از دنيا به سمت دارالسلام، پذيرش قلبى آخرت، آمادگى براى آن، چشيدن شيرينى محبت خدا و آثار بلند ديگر مى ‏انجامد.
برگرفته از کتاب سرالاسراء تالیف حضرت آیة الله سعادت پرور ره
https://eitaa.com/Nedaysaadat