ندای سعادت:
خداوندا! عنايت بى نهايت خود را از ما مگير، گرچه سراپا غفلت و نادانى و فراموشى هستيم.🤲
خداوندا! به هر طريق كه هست، ما را به ياد خود بدار تا شايد شوقى، عشقى و شورى پيدا كنيم و ديگر دست به دامان غير از تو نشويم و كس و چيز ديگر را محبوب خود قرار ندهيم.🤲
بنده تا به حال عياناً ديده ام، هر اندازه كه از ذكر خدا عاملِ غفلت پيدا مى كنم، به حساب خود به معيشت ضَنْك (سخت) مبتلا مى شوم.
بخشی از نامه حضرت آیة الله سعادت پرور ره به یکی از سالکین
https://eitaa.com/Nedaysaadat