﷽
حاکمان مسئول پایداری و عمل کسانی هستند که تحت سلطۀ آنان قرار دارند❗️
سرّ مسئله چيست؟ در ابتدا، بدانید که ما نظیر این مضامین را در روایات هم داریم. این روایت را زیاد شنیده اید که «کُلُّکُمْ رَاعٍ وَ کُلُّکُمْ مَسؤُولٌ عَنْ رَعِیَّتِهِ»؛ این یعنی چه؟ من با یک بخش کوتاه از نهج البلاغه آن را توضیح می دهم. در خطبۀ دویست و ده آمده است: «وَإِنَّمَا النَّاسُ مَعَ الْمُلُوکِ وَ الدُّنْیَا إِلَّا مَنْ عَصَمَ اللهُ»؛ همانا همۀ مردم به دنبال دنیا و بر روش سرانشان هستند، مگر کسی که خدا نگاهش دارد. کسانی که از نظر اجرایی نه ابلاغی، در جامعه سرپرستی دارند، در هر محیطی، بحث کوچک و بزرگ نیست، این ها مسئول عمل کسانی هستند که تحت سلطۀ آنان قرار دارند. من طبق قرآن و روایات، کلّی بحث می کنم. اینکه سرپرست اجرایی خودش به دستورات الهی عمل کند، کافی نیست؛ اینکه تنها ابلاغ کند، کافی نیست؛ پس باید چه کند؟ باید بستر را برای اینکه افراد تحت سرپرستی او به دستورات الهی عمل کنند، فراهم سازد. در قالب تعبیر و اصطلاح باید بگوییم: سرپرست اجرایی باید «مقتضیات را موجود» و «موانع را مفقود» کند. من نمی توانم به صورت جزئی وارد توضیح مقتضیات و موانع شوم. بحث را کلّی می گویم. سرپرست اجرایی هر محیطی «وظیفه دارد» و «باید» این کار را بکند. یک وقت نگویید: وظیفۀ ما ابلاغ است. کاری به بقیّه اش نداریم! اگر خواستند، عمل کنند و اگر نخواستند، عمل نکنند! تو وظیفه داری که شرایط عمل به وظیفه را برای افراد تحت سرپرستی خود، فراهم کنی. پیغمبر اکرم (ص) نیز، هم وظیفۀ ابلاغ داشت و هم سرپرست اجرایی جامعه بود. حضرت، حکومت تشکیل داده بود و حاکم جامعه بود. از نظر اجرایی، سرپرست اجرایی امور بود. خداوند هم به او فرمود: چون سرپرست اجرایی هستی، وظیفه ات این است و تو مسئول پایداری امّت هستی.
بحارالأنوار، ج 72، ص 38
نهج البلاغه، خطبۀ 210
#سلوک_عاشورایی منزل پنجم
#استقامت_و_پایداری
جلسه یازدهم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir