﷽
در جایی که باید ضرر را در امر به معروف و نهی از منکر تحمّل کرد❗️
اینجا بحث، بحث تزاحم مقتضیات است و اگر بخواهیم اصولی بحث کنيم، مطلب همين است كه این همه فعل و قول معصوم داریم كه بر آن ادلّه حکومت دارد؛ یعنی اینطور نیست که بهطور مطلق ایمنی از ضرر شرط باشد. خوف ضرر، در برخی موارد حتّی اگرعُقلایی هم باشد، مانع وجوب نیست و حکم را از بين نمیبرد؛ یعنی حکم مشروط به ایمنی از ضرر نیست. حتّی گاهی با علم به ضرر هم نهی از منکر واجب است که یکی از آن موارد، «ضربه به دین انسان» است. در اينجا حكم وجوب نهی از منکر مشروط به ايمنی از ضرر نيست و بايد اقدام كرد.
مثلاً اگر عامل منكر گفت:«قرآن را بسوزان؛ اگر نسوزانی، یک جفت کشیده به تو میزنم»، تو چه کار میکنی؟ قرآن را میسوزانی؟ نهخیر، مسلماً حرام است. کدام فقیهی میگوید: جایز است؟ دو تا كشيده خوردن در مقابل سوزاندن قرآن اهميّتی ندارد. یکوقت هم میگویی: «ضربه به اصل دین» میخورد و امر بسيار بزرگی است. اینجا هم بايد ضرر را تحمّل كرد؛ بنابراین، چه آنجایی که ضربه به اصل دین میخورد و چه جایی که ضربه به دين شخص میخورد، نمیتوان به بهانۀ ضرر دنیایی، نهی از منکر را تعطیل کرد. پس، موارد این مسئله مختلف است و این شرط بهطور مطلق مطرح نیست.
#سلوک_عاشورایی
#منزل_دوم
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
جلسه هشتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir