تأثیر وضع واضع در مصادیق نوپیدا
آیت‌الله محمدمهدی شب‌زنده‌دار در درس خارج فقه معاصر تأکید کرد؛
اطلاقات لفظی؛ نسبت به مصادیق مستحدثه و نوپیدایی که در ازمنه صدور اطلاقات وجود ندارد. برای تمسک به این اطلاقات وجوهی از مناقشه هست.
تمسک به اطلاق فرع این است که آن مصداق که با اطلاق می‌خواهیم بگوییم حکم شاملش می‌شود واقعاً فرد آن مطلق باشد.
واضع وقتی می‌آید لفظ را وضع می‌کند نه جمع القیود است، نه رفض القیود است، ذات ماهیت را در نظر می‌گیرد لفظ را برای آن وضع می‌کند.
این در تطوراتی که ایجاد می‌شود، مصادیق نوپیدا پیدا می‌کند، هرچه پیدا کند این‌ها دیگر مصداق آن واقعیت است.
متن کامل در:
http://meftaah.com/?p=15604
ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_
#مبانی_علوم_انسانی_اسلامی
#درس_خارج
#قم
با #مفتاح همراه باشید
@meftaah_com