مهدیاران

مومنان گمنام

«...ذَلِكَ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ إِلَّا كُلُّ مُؤْمِنٍ نُوَمَةٍ...»

قطعاً دين‌دارى و دين‌باورى در آخرالزمان، موضوعی بسيار مشکل می‌باشد. در واقع، اين دوران، سخت‌ترين دوران آزمون‌هاى الهى براى بندگان است که همهٔ مردم به راحتی نمی‌توانند از آن‌ها سربلند خارج بشوند. در همین راستا امیرالمومنین در خطبهٔ ۱۰۳ نهج‌‌البلاغه اوضاع آخرالزمان را این گونه توصیف می‌نمایند: «آن (زمان) زمانى است که هيچ کس از فتنه نجات نمى‌يابد، مگر مؤمنى که بى‌نام و نشان است»

باید توجه داشت که قطعاً این گمنامىِ ظاهرىِ مومنان، باعث نمی‌شود که این گروه نقش خود را در جامعه ایفا نکنند. و از اين رو امیرالمومنین در ادامه مى‌فرمایند: «آن‌ها چراغ‌هاى هدايت و نشانه‌هايى براى حرکت در شب‌هاى تاريکِ رهروان راه حق هستند...آن‌ها کسانى هستند که خداوند درهاى رحمتش را به رويشان مى‌گشاید»

از این سخن می‌توان اینگونه برداشت کرد که در این دوران که افراد زیادی از راه‌های گوناگون به دنبال کسب شهرت هستند اما این افراد با فعالیت‌های مخلصانهٔ خود در راه امامشان، همانند سرمشقی براى افراد آگاه و بيدار هستند و تا زمان رسیدن به دوران ظهور امام مهدی، مانند چراغی هستند تا مسافران در دل شب، راه را گم نکنند و به بى‌راهه نروند.

#مهدویت_در_نهج‌البلاغه ۷

واحد مهدویت مصاف (مهدیاران)
@Mahdiaran