مهدیاران

با همه محدودیت‌های محرمِ امسال، باز هم شور حسینی حفظ شد. کوچه گردی و تکیه سیار در محلات حال و هوای عجیبی داشت. مداحانی که ثابت کردند با یک میکروفون و چهارپایه هم می‌شود روضه امام حسین را بر پا کرد. زنجیرزنیِ تک نفره‌ی مردی که می‌گفت جور همه را خودم می‌کشم.

هرکداممان به نحوی عزاداری کردیم، اشک ریختیم و با وجود تمام تفاوت‌ها، باز هم همان محرم‌های همیشگی را رقم زدیم. با همان عطر و بو. یک دهه غیرت و مردانگیمان را نشان دادیم.
غیرتی که از چهره‌ی تمام عزاداران نمایان بود و حتی ماسک هم در پوشاندنش ناتوان بود!

آدم با خودش می‌گفت حسین کجایی که ببینی عجب لشکری به هم زدی! با نصف این جمعیت فتح کوفه که هیچ، فتح عالم هم دور از انتظار نیست!

اما... نه! شاید اشتباه می‌کنم... آخر امسال هم محرممان باز مثل همان محرم‌های قبل شد! با پایان دهه، انگار خیلی چیزها تغییر کرد. دوباره سراغ زندگی‌هایمان رفتیم. باز هم درگیر روزمرگی شدیم و فراموش کردیم که هنوز حسین زمان صدا می‌زند «هل من ناصر ینصرنی؟»

#تلنگر ؛ ویژه #محرم

کانال مهدویت مهدیاران
@mahdiaran