چقدر سخته پیش بردن زندگی که جهت نداره.
چقدر خسته کننده است جلو بردن زندگی که سمت و سو نداره.
ماشینی که مقصد مشخصی نداره، ممکنه از هر جایی رد بشه.
هر ایستگاه پیش بینی نشده ای می تونه مقصد بعدی این ماشین باشه.
زندگی که جهت و سمت و سو نداره، جای تعجب داره که از هر جایی سر در بیاره؟
عجیبه که از ایستگاه هایی بگذره که ما انتظارش رو نداشتیم؟
جای تعجب داره اگه از ایستگاه خودارضایی هم عبور کنه؟
ما وقتی هدفی از زندگی کردن نداریم
وقتی زندگی مون ارزشمند نیست
وقتی زندگی مون باری به هر جهت باشه
انتظار هر چیزی رو باید داشته باشیم.
موقعی که من برنامه ای ندارم که طبق اون برنامه پیش برم،
این رخدادها هستن که زندگی من رو می سازن؛ و نه من.
اون زمان که میشینیم و زندگی مون رو مسیریابی می کنیم،
تازه متوجه میشیم که چه ایستگاه هایی وجود داشت و ما هرگز خبر نداشتیم.
اون زمانه که تازه می فهمیم چه چیزهایی رو از دست دادیم.
وب سایت: http://www.ktark.com