به ۱۹۱٫۱۹۳ و ۱۳۰۱ قانون مدنی حکم بر اعلام تنفیذ ( تایید ) قرارداد مورخ ۱۴۰۱/۰۳/۰۲ مبنی بر:۱- خرید شیشه سکوریت ۱۲ میل نرده حفاظ کسری ۲_براکت نگهدارنده شیشه با کاور -هزینه نصب ۳ _ فریم u جهت هندریل روی شیشه ۴_ لاستیک کاور و هندریل بین خواهان و خوانده صادر و نسبت به سایر خواسته ها با استناد به ماده ۲ قانون ایین دادرسی مدنی قرار عدم استماع دعوا را صادر و اعلام می دارد. . تجدید نظر خواه در فرجه قانونی به دادنامه اعتراض کرده و پس از تبادل لوایح به این شعبه دادگاه تجدیدنظر ارجاع شده است. معترض به دادنامه بدوی در لایحه اعتراضی این گونه تجدید نظر خواهی کرده است: ۱_ موکل ( تجدیدنظرخواه ) با تقدیم دادخواست مبنی بر تنفیذ قرارداد مورخه ۲/۳/۱۴۰۱ در خصوص خرید شیشه سکوریت و الزام خوانده به تعهدات ان قرارداد و … …. مبادرت به طرح دعوا نمود که محکمه محترم بدوی تاریخ جلسه رسیدگی را مورخ۱۴۰۱/۱۰/۱۰ راس ساعت ۹:۳۰ صبح معین و ابلاغ نمود. ۲ _ اینجانب در جلسه رسیدگی حضور یافته و طی صورت جلسه تنظیمی توسط دادرس ( غیر از رییس شعبه ) درج گردیده که خوانده حضور ندارند/. ۳_تجدید نظر خوانده در تاریخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۰ ساعت ۲ بعدازظهر ( بنا بر اظهارات مدیر دفتر ) لایحه ای ارسال نمود که در تاریخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۱در پرونده ثبت و ضبط می شود.!! (مدارک تجدیدنظر خوانده روز بعد از جلسه در پرونده ضم میشود)
۴- با توجه به موارد فوق و مداقه در پرینت اطلاع رسانی از پرونده ( که به پیوست ارسال میگردد) مشخص و مبرهن می باشد. که اصل تناظر و فرصت دفاع اینجانب تضییع گردید.چراکه به تصریح ماده ۹۶ قانون ایین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی ( … ) که در مانحن فیه چنین اقدامی صورت نپذیرفته و به شدت معترض هستیم چرا که با ارسال این مدارک حق انکار و تردید موکل این جانب پابرجا می باشد. لذا از محکمه محترم عالی تقاضای نقض قرار صادره و ارجاع ان به دادگاه نخستین جهت رسیدگی در ماهیت مستدعی میباشد. تا نسبت به سند ارائه شده توسط تجدیدنظر خوانده پاسخ مستدل و کاملا قانونی که نشان از محق بودن موکل دارد. داده شود. .
با دقت در اوراق و محتویات پرونده و توجه به لوایح اعتراضی و دفاعی ابرازی و با نگرش به دادنامه صادره ، اعتراض تجدید نظر خواه و وکیل ایشان وارد و استنباط و استدلال دادگاه محترم بدوی در خصوص قرار عدم استماع صادره مورد خدشه و اشکال است؛ زیرا با التفات