معارف حدیث

‏.
#حجاب ، عامل کاهش بی حیایی

صفت حیا واکنش درونی نسبت به زشتی ها یا حالت روانی خاصی است که باعث متانت و وقار در گفتار و رفتار شده، شخصیت آدمی وزین تر و رفتار او سنجیده تر می شود و از آن چه با آزادگی وی بیگانه است پرهیز بیشتری می کند
علامه مجلسی; درباره حقیقت حیا می فرماید:
«حیا ملکه ای است که موجب خودداری از کارهای قبیح می گردد.»
(بحارالانوار، ج ۸، ص۷۱۷).

حیا سبب صفت عفاف و در نهایت تقوا می شود و به انسان بینش روشن می دهد تا به دور از اجبار به طور ارادی از خطا و گناه بپرهیزد.
حیا ملکه و صفت ثابتی است که مانع ارتکاب گناه شرعی، عقلی و عرفی می‌شود.
صاحبان حیا، از پوشش لباس های مغایر با متانت و وقار در جامعه به شدت پرهیز می کنند.
برخلاف آن، عفاف که حالتی پایدار و ماندگار نیست نیاز به حفاظت و حراست دارد. اکتسابی، دارای شدت و ضعف می باشد.

حیا سه گونه گناه عقلی، عرفی، شرعی را دفع می کند و در نهایت آزادی و آزادگی از قیدوبند گناهان با آن احساس می شود و آرامش باطنی را به دنبال دارد.

چنانچه از #امام_علی_علیه_السلام روایت شده است:
«حیا مانع انجام کارهای زشت و قبیح می شود.»
(غررالحکم، ح۵۴۵۴، )

#پیامبر_اکرم_(ص) نیز فرموده اند:
«اگر خداوند بخواهد بنده ای را هلاک کند حیا را از او می گیرد.
(کافی، ج۲، ص۲۹۱).

حیا سبب می شود فرد در وجودش از اکتفا به امور حلال تجاوز نکند و به واسطه خویشتن داری در برابر رویارویی با گناه و معصیت در تمامی حالات از خود مراقبت کند و در یک کلام به عفت که حد وسط بین شهوت طلبی و خمودگی است دست یابد.

بنت الهدی افشاری نژاد، نقش حجاب در کاهش ناهنجاری های اخلاقی با تأکید بر آیات و روایات

@hadithnet | معارف حدیث