معارف حدیث

التَّوَدُّدُ إلَي النّاسِ نِصفُ العَقلِ
مهرورزي با مردم نيمي از عقل است
تحف العقول ، ص ۴۰۳ .

من استَوي يَوماهُ فَهُوَ مَغبونٌ و مَن كانَ آخِرُ يَومَيهِ شَرَّهُما فَهُوَ مَلعونٌ و مَن لَم يَعرِفِ الزِّيادَةَ في نَفسِهِ فَهُوَ في نُقصانٍ و مَن كانَ إلَي النُّقصانِ فَالمَوتُ خَيرٌ لَهُ مِنَ الحَياةِ
كسي كه دو روزش با هم برابر باشد، زيان كار است. كسي كه امروزش بدتر از ديروزش باشد ، از رحمت خدا به دور است . كسي كه رشد و بالندگي در خود نيابد ، به سوي كاستي‏ها مي‏رود و آن كه در راه كاستي و نقصان گام بر مي‏دارد مرگ برايش بهتر از زندگي است
بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۲۷ .

إنَّ الحَرامَ لايُنمي و إن نُمِي لايُبارَكُ فيهِ
مال حرام افزون نمي‏گردد و اگر هم افزون گردد بركت نمي‏يابد
الكافي ، ج ۵ ، ص ۱۲۵ .

من تَكَلَّفَ ما لَيسَ مِن عِلمِهِ ضَيَّعَ عَمَلَهُ، وَخابَ أمَلُهُ. ۴
آن كه چيزى نادانسته را با رنج و زحمت به گردن مى گيرد، كارش را تباه و اميدش را نااميد مى گرداند.
نزهة الناظر : ص۱۲۲،ح4

من وَكَدَهُ الفَقرُ أبطَرَهُ الغِنى.
هر كه را نادارى اندوهگين كند،توانگرى سرمستش سازد.
الدرّة الباهرة : ص ۳۴ ، ح ۹۳

من لَم يَكُن لَهُ مِن نَفسِهِ واعِظٌ، تَمَكَّنَ مِنهُ عَدُوُّهُ ـ يَعني الشَّيطانَ ـ
آن كه واعظى از درون جان خود نداشته باشد، دشمنش ـ يعنى شيطان ـ بر او تسلّط مى يابد.
الأمالي للصدوق : ص ۵۲۶ ح ۷۱۱

@hadithnet