اعتقاد اسلام

کتاب حجت - باب در اينكه مقصود از آياتى كه خدا در قرآن ذكر كرده ائمه (ع) هستند

... عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ الشِّیعَةَ یَسْأَلُونَکَ عَنْ تَفْسِیرِ هَذِهِ الْآیَةِ- عَمَّ یَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِیمِ [۳] قَالَ ذَلِکَ إِلَیَّ إِنْ شِئْتُ أَخْبَرْتُهُمْ وَ إِنْ شِئْتُ لَمْ أُخْبِرْهُمْ ثُمَّ قَالَ لَکِنِّی أُخْبِرُکَ بِتَفْسِیرِهَا قُلْتُ عَمَّ یَتَساءَلُونَ قَالَ فَقَالَ هِیَ فِی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِ یَقُولُ مَا لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ آیَةٌ هِیَ أَکْبَرُ مِنِّی وَ لَا لِلَّهِ مِنْ نَبَإٍ أَعْظَمُ مِنِّی.[۳]: النبأ: ۲./اصول کافی ج۲ ص۱۴۷

... ابى حمزه گويد: به امام باقر (ع) عرض كردم: قربانت، شيعه از شما تفسير اين آيه را مى خواهد (۱ سوره نبأ): «عَمَّ يَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ»: از چه از هم مى پرسند از خبرى بزرگ» فرمود: اختيار با من است، اگر بخواهم به آنها خبر مى دهم و اگر بخواهم خبر نمى دهم، سپس فرمود: ولى من به تو از تفسيرش خبر مى دهم، گفتم: «عَمَّ يَتَساءَلُونَ» گويد: فرمود: اين در باره اميرالمؤمنين است، امير المؤمنين (ع) مى فرمود:
براى خدا عز و جل آيه اى از من بزرگتر نيست و براى خدا نبأى نيست كه از من اعظم باشد.

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

کانال اعتقاد اسلام در تلگرام، سروش، گپ، آی گپ، ایتا
@eteghad_eslam

کتاب حجت - باب در اينكه ائمه همان علاماتى هستند كه خداى عز و جل در قرآن ذكر كرده است

.. عَنْ أَسْبَاطِ بْنِ سَالِمٍ قَالَ: سَأَلَ الْهَیْثَمُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ أَنَا عِنْدَهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ عَلاماتٍ وَ بِالنَّجْمِ هُمْ یَهْتَدُونَ [۱] فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص النَّجْمُ وَ الْعَلَامَاتُ هُمُ الْأَئِمَّةُ ع.[۱]: نحل: ۱۶/اصول کافی ج۲ ص۱۴۵

... اسباط بن سالم گفت: من حضور داشتم كه هيثم از امام صادق (ع) از تفسير قول خداى عز و جل (۱۶ سوره نحل): «و علاماتى و به ستاره ايشان رهبرى مى شوند» پرسيد، در جواب فرمود:
رسول خدا (ص) ستاره است و ائمه (ع) همان علامات هستند.

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

شرح: این روایت اشاره به یکی از بطون وتاویل های آیات قرآن است که فقط راسخین در علم که همان ائمه می باشند از آن اطلاع دارند

کانال اعتقاد اسلام در تلگرام، سروش، گپ، آی گپ، ایتا
@eteghad_eslam

کتاب حجت - باب در اينكه ائمه (ع) همان مردم مورد حسدند كه خدا عز و جل در كتاب خود ياد كرده است

.. عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع فِی قَوْلِ اللَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی
أَمْ یَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلی ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ
قَالَ نَحْنُ الْمَحْسُودُون.
/اصول کافی ج۲ ص۱۴۱

... محمد بن فضيل از أبو الحسن (ع) در تفسير قول خداى تبارك و تعالى (۵۴ سوره نساء):
«بلكه حسد برند به مردم بدان چه خدا از فضل خود به آنها داده است»
فرمود: ما هستيم حسد برده شده ها .

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

کانال اعتقاد اسلام در تلگرام، سروش، گپ، آی گپ، ایتا
@eteghad_eslam

کانال اعتقاد اسلام در پیام رسان های تلگرام، سروش، آی گپ، گپ، ایتا
با نام کاربری @eteghad_eslam
.............................
متن حدیث:
مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی وَ أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ جَمِیعاً عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ قَالَ حَدَّثَنِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الرِّیَاحِیُّ عَنْ أَبِی الصَّامِتِ الْحُلْوَانِیِّ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: فَضْلُ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع [۱] مَا جَاءَ بِهِ آخُذُ بِهِ وَ مَا نَهَی عَنْهُ أَنْتَهِی عَنْهُ جَرَی لَهُ مِنَ الطَّاعَةِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص مَا لِرَسُولِ اللَّهِ ص وَ الْفَضْلُ لِمُحَمَّدٍ ص الْمُتَقَدِّمُ بَیْنَ یَدَیْهِ کَالْمُتَقَدِّمِ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْمُتَفَضِّلُ عَلَیْهِ کَالْمُتَفَضِّلِ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ص وَ الرَّادُّ عَلَیْهِ فِی صَغِیرَةٍ أَوْ کَبِیرَةٍ عَلَی حَدِّ الشِّرْکِ بِاللَّهِ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص بَابُ اللَّهِ الَّذِی لَا یُؤْتَی إِلَّا مِنْهُ وَ سَبِیلُهُ الَّذِی مَنْ سَلَکَهُ وَصَلَ إِلَی اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ کَذَلِکَ کَانَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع مِنْ بَعْدِهِ وَ جَرَی لِلْأَئِمَّةِ ع وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ جَعَلَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَرْکَانَ الْأَرْضِ أَنْ تَمِیدَ بِأَهْلِهَا وَ عُمُدَ الْإِسْلَامِ وَ رَابِطَةً عَلَی سَبِیلِ هُدَاهُ لَا یَهْتَدِی هَادٍ إِلَّا بِهُدَاهُمْ وَ لَا یَضِلُّ خَارِجٌ مِنَ الْهُدَی إِلَّا بِتَقْصِیرٍ عَنْ حَقِّهِمْ أُمَنَاءُ اللَّهِ عَلَی مَا أَهْبَطَ مِنْ عِلْمٍ أَوْ عُذُرٍ أَوْ نُذُرٍ- وَ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ عَلَی مَنْ فِی الْأَرْضِ یَجْرِی لآِخِرِهِمْ مِنَ اللَّهِ مِثْلُ الَّذِی جَرَی لِأَوَّلِهِمْ وَ لَا یَصِلُ أَحَدٌ إِلَی ذَلِکَ إِلَّا بِعَوْنِ اللَّهِ وَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع أَنَا قَسِیمُ اللَّهِ بَیْنَ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ لَا یَدْخُلُهَا دَاخِلٌ إِلَّا عَلَی حَدِّ قَسْمِی وَ أَنَا الْفَارُوقُ الْأَکْبَرُ وَ أَنَا الْإِمَامُ لِمَنْ بَعْدِی وَ الْمُؤَدِّی عَمَّنْ کَانَ قَبْلِی لَا یَتَقَدَّمُنِی أَحَدٌ إِلَّا أَحْمَدُ ص وَ إِنِّی وَ إِیَّاهُ لَعَلَی سَبِیلٍ وَاحِدٍ إِلَّا أَنَّهُ هُوَ الْمَدْعُوُّ بِاسْمِهِ وَ لَقَدْ أُعْطِیتُ السِّتَّ عِلْمَ الْمَنَایَا وَ الْبَلَایَا وَ الْوَصَایَا وَ فَصْلَ الْخِطَابِ وَ إِنِّی لَصَاحِبُ الْکَرَّاتِ [۲] وَ دَوْلَةِ الدُّوَلِ وَ إِنِّی لَصَاحِبُ الْعَصَا وَ الْمِیسَمِ وَ الدَّابَّةُ الَّتِی تُکَلِّمُ النَّاسَ [۳] .
----------
[۱]: أی ما اذکره هو من فضل أمیر المؤمنین «ع».
[۲]: أی الرجعات الی الدنیا؛ و دولة الدول: أی غلبة الغلبات.
[۳]: إشارة إلی قوله سبحانه فی سورة النمل: ۸۲: «وَ إِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیْهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُکَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ کانُوا بِآیاتِنا لا یُوقِنُونَ».

کتاب حجت - باب در اينكه ائمه (ع) هم ايشان اركان زمينند

... ابى صامت حلوانى از قول امام باقر (ع) كه فرمود: امير المؤمنين (ع) را اين فضيلت است كه هر چه را آورده بايد عمل كرد و از هر چه غدقن كرده باز ايستاد، پس از رسول خدا (ص) همان حق طاعتى را دارد كه رسول خدا (ص) داشت و محمد را برترى بود، هر كه از او پيش افتد چون كسى است كه از رسول خدا (ص) پيش افتد، هر كه خود را از او برتر داند چون كسى است كه بر رسول خدا برترى جويد، هر كه در خُرد يا درشت بر او رد كند در حد شرك به خدا است، زيرا رسول خدا (ص) همان باب ورود بر خدا است كه جز از او رو به وى نتوان داشت و همان راهى است كه هر كه آن را پيمود به خدا عز و جل رسيد، امير المؤمنين (ع) هم پس از وى چنين بود و اين حكم در باره همه ائمه يكى پس از ديگرى جارى است خدا عز و جل آنها را ستونهاى زمين ساخته تا مبادا به اهل خود بلرزد، آنها ديركهاى اسلام و راهدار سبيل اويند، كسى به حق نرسد جز به رهنمائى آنها و كسى از راه گمراه نشود و بيراهه نيفتد جز بواسطه تقصير در حق آنها، أمين خدايند بر هر چه از علم خود نازل كرده و در آنچه عذر دانسته و در آنچه بيم داده، حجت رساى خدايند بر هر كه در زمين است از طرف خدا، در باره آخر آنها همان حكم جارى است كه در باره اول آنها جارى بود، كسى بدان مقام نرسد مگر به يارى خدا،
امير المؤمنين (ع) فرمود: منم قسيم خدا ميان بهشت و دوزخ، كس بدانها نرود جز طبق قسمتى كه من كنم منم فاروق اكبر، منم امام براى هر كه پس از من است و ابلاغ كننده نسبت به هر كه پيش از من بوده است، كسى جز احمد بر من پيش نتواند گرفت، من و او در يك روش باشيم، جز اينكه نبوت به نام او است،
به من شش فضيلت عطا شده:
۱- علم مرگ و مير ۲- علم بلاها ۳- علم وصايا ۴- فصل الخطاب ۵- منم صاحب كرات، منم صاحب دولت حاكم بر همه دولتها ۶- به راستى منم صاحب عصا و ميسم و دابه اى كه با مردم سخن گويد.


اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam
آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam
گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب در اينكه ائمه (ع) همان رهبرانند

...َ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ ع إِنّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلّ قَوْمٍ هادٍ فَقَالَ رَسُولُ اللّهِ ص الْمُنْذِرُ وَ عَلِيّ ٌ الْهَادِي يَا أَبَا مُحَمّدٍ هَلْ مِنْ هَادٍ الْيَوْمَ قُلْتُ بَلَى جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا زَالَ مِنْكُمْ هَادٍ بَعْدَ هَادٍ حَتّى دُفِعَتْ إِلَيْكَ فَقَالَ رَحِمَكَ اللّهُ يَا أَبَا مُحَمّدٍ لَوْ كَانَتْ إِذَا نَزَلَتْ آيَةٌ عَلَى رَجُلٍ ثُمّ مَاتَ ذَلِكَ الرّجُلُ مَاتَتِ الْ آيَةُ مَاتَ الْكِتَابُ وَ لَكِنّهُ حَيّ ٌ يَجْرِي فِيمَنْ بَقِيَ كَمَا جَرَى فِيمَنْ مَضَى /اصول کافی ج۲ ص۹۵

... ابو بصير گويد: به امام صادق (ع) گفتم: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِكُلِّ قَوْمٍ هادٍ» يعنى چه؟ فرمود: اى ابا محمد، رسول خدا (ص) بيم دهنده است و على (ع) رهبر بود، بگو بدانم امروز هم رهبرى هست؟
گفتم: آرى قربانت، هميشه از شما خانواده رهبرى پس از رهبرى بوده تا نوبت به شما رسيده،
فرمود: اى ابا محمد، خدايت رحمت كناد، اگر چنان بود كه آيه اى در باره مردى نازل مى شد و چون آن مرد مى ميرد آن آيه هم مى مُرد و تمام مى شد كه قرآن مرده بود و تمام شده بود ولى بايد قرآن در آنچه مى ماند و مى پايد زنده و مجرى باشد، چنانچه در آنچه گذشته زنده و مجرى بوده است.

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب در باره اينكه امامان گواهان خداى عز و جل هستند بر خلق او - قسمت دوم

... عَنْ سُلَيْمِ بْنِ قَيْسٍ الْهِلَالِيّ عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ص قَالَ إِنّ اللّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى طَهّرَنَا وَ عَصَمَنَا وَ جَعَلَنَا شُهَدَاءَ عَلَى خَلْقِهِ وَ حُجّتَهُ فِي أَرْضِهِ وَ جَعَلَنَا مَعَ الْقُرْآنِ وَ جَعَلَ الْقُرْآنَ مَعَنَا لَا نُفَارِقُهُ وَ لَا يُفَارِقُنَا /اصول کافی ج۲ ص۹۳

... امير المؤمنين (ع) فرمود: به راستى خدا تبارك و تعالى ما را پاك كرده و مقام عصمت داده و ما را گواهان خلقش ساخته و حجت در زمينش، ما را همراه قرآن مقرر كرده و قرآن را به همراه ما نموده، نه از او جدا شويم و نه از ما جدا شود.

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

إنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ (۵۵) مائده
همانا ولی شما خدا ، رسول و مؤمنانی هستند که نماز را به پا می دارند و زکات می دهند در حالی که در رکوع هستند.

داستان نزول آیه شریفه: از انس بن مالك روايت شده است كه سائلي به مسجد آمد وگفت: من يقرض الملي الوفي؟ در اين موقع علي (ع) در حال ركوع بود، با دستش به سائل گفت انگشتري را از دست من بيرون آور. پيغمبر خدا به عمر فرمود: واجب شد. عمر گفت پدر و مادرم به قربانت يا رسول الله چه چيز واجب شد. فرمود: بخدا سوگند بهشت براي او واجب شد و او انگشتري از دست خود خارج نكرد مگر اينكه خداوند او را از هر گناهي كوچك و بزرگ رهانيد. انس گويد: هنوز كسي از مسجد بيرون نرفته بود كه جبرئيل به اين آيه نازل شد.(از کتاب الغدیر، علامه امینی)

میزان اعتبار روایت : این داستان به گونه های فراوان و به صورت های دیگر و در کتب شیعه و سنی نقل شده است. متکلمان مشهور اهل سنت در ا ین باره اعتراف کردند و حتی فقیهان اهل سنت در موضوع "جواز کار کم در نماز" و یا "درخواست صدقه در مسجد" به همین جریان استناد کردند.

معنای ولی : مفسران در مورد معنی "ولی" مفاهیمی چون امامت، ولایت امر، دوستی یا نصرت را احتمال داده اند که البته کاربرد معنای "ولایت امر" بسیار شایان تر است مثل: (ولی یتیم) کسی است که امور او را عهده دار می شود و یا (ولی زن) کسی است که اختیار عقد و نکاح زن را به دست دارد و زن بدون اجازه ولی نمی تواند به این کار اقدام کند. از طرفی در این روایت و آیه قراینی وجود دارد که مراد ولایت امر است.

1- به اعتراف مفسران لفظ «انّما» یعنی "ولایت" اینجاست و جای دیگر نیست و با توجه به شأن نزول آیه که در مورد علی علیه السلام است، اگر ولی به معنای نصرت یا دوست باشد، چه لزومی دارد که جز خدا و رسول (ص) و علی (ع)، سایر مومنین دوست و یاور اهل ایمان نباشند. حتی اگر «انّما» چنین معنا نشود نیز چه لزومی به این انحصار دوستی وجود دارد!
2- وقتی به گروهی گفته می‌شود که «فلانی "ولی" شماست» آنچه به ذهن می رسد، این است که "ولی" جایگاه متفاوتی نسبت به دیگران دارد. لفظ «ولی» در آیه اگر به معنی دوست و یاور باشد پس دیگران نباید این جایگاه را داشته باشند در حالی که این چنین نیست واگر این معنی نباشد باید به گونه ای دیگر بیان می شد. مانند «زنان و مردان مؤمن، اولیای یکدیگرند»«71 - توبه» و طبق ظاهر آیه "مخاطب" می فهمد که او ولایت ندارد و ولایت دیگری بر او واقع شده است. پس تنها معنی قابل قبول ولایت و سرپرستی است.
3- در آیه لفظ «ولی» مفرد به کار رفته واگر معنی آن «دوستی» بود باید به صورت "جمع" به کار می رفت چون هر یک از مؤمنان دوست و یاوری "مستقل" برای سایر مؤمنان هستند.
"ولی" به معنای "صاحب اختیار امور ما"، در اصل "خداوند" است و او همان ولایت را به "رسول (ص)" داده و پس از وی همان ولایت به "علی ابن ابیطالب (ع)" و به دیگر امامان انتقال می یابد، این ولایت به لحاظ حقیقت و شخص در هر زمان یکی بیش نیست، واحد است و با "مفرد" بودن ولی در آیه سازگاری دارد.

4- امامان معصوم (ع) در روایات متعدد این آیه را درباره ولایت و امامت علی (ع) دانسته اند. تبیین و تفسیر اهل بیت (ع) از آیه برای ما حجتی روشن است.

حقیقت ولایت: همان طور که گفته شد، ولایت به معنای "زعامت و ولایت امر" است و نوع ولایت یکی است. به عبارتی در اصل خداوند است که در تصرف در امور مردم و دخالت در شؤون آن ها اولویت دارد و حق حاکمیت بر مردم از آن اوست و این ولایت را به پیامبر (ص) واگذار نموده و پیامبر در "طول ولایت الهی" چنین ولایتی دارد که همین ولایت به عنوان "امانت الهی" پس از پیامبر به کاملترین و شایسته ترین انسانها که در مقام عصمت جای گرفته اند، سپرده شده است

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب لزوم طاعت ائمه (ع) - قسمت پنجم

... عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْعَلَاءِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ ع الْأَوْصِيَاءُ طَاعَتُهُمْ مُفْتَرَضَةٌ قَالَ نَعَمْ هُمُ الّذِينَ قَالَ اللّهُ عَزّ وَ جَلّ أَطِيعُوا اللّهَ وَ أَطِيعُوا الرّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ وَ هُمُ الّذِينَ قَالَ اللّهُ عَزّ وَ جَلّ إِنّما وَلِيّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الّذِينَ آمَنُوا الّذِينَ يُقِيمُونَ الصّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ/اصول کافی ج۲ ص۸۹

... حسين بن ابو العلاء گويد: به امام صادق (ع) گفتم:
اطاعت از اوصياء واجب است؟
گفت: آرى همانهايند كه خدا عز و جل در باره آنها گفته (۶۳ سوره نساء): «اطاعت كنيد از خدا و اطاعت كنيد از رسول و اولو الامر خودتان» و همانهايند كه خدا عز و جل در باره شان فرموده است (۹۱ سوره مائده): «همانا ولى و سرپرست شما خدا است و رسولش و آن كسانى كه گرويدند: همان كسانى كه نماز را برپا دارند و زكاة را بدهند در حالى كه ركوع مى كنند».

شرح: پست بعدی
اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب لزوم طاعت ائمه (ع) - قسمت چهارم

... عَنْ عَبْدِ الْأَعْلَى قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ ع يَقُولُ السّمْعُ وَ الطّاعَةُ أَبْوَابُ الْخَيْرِ السّامِعُ الْمُطِيعُ لَا حُجّةَ عَلَيْهِ وَ السّامِعُ الْعَاصِي لَا حُجّةَ لَهُ وَ إِمَامُ الْمُسْلِمِينَ تَمّتْ حُجّتُهُ وَ احْتِجَاجُهُ يَوْمَ يَلْقَى اللّهَ عَزّ وَ جَلّ ثُمّ قَالَ يَقُولُ اللّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى يَوْمَ نَدْعُوا كُلّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ/اصول کافی ج۲ ص۸۹

... عبد الأعلى گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى فرمود:
سمع و طاعت (يعنى) شنيدن و فرمان بردن درهاى خير و خوشى باشند آنكه بشنود و فرمان برد حجت و مسئوليتى بر او نيست و آنكه بشنود و نافرمانى كند حجت و دفاعى از خود ندارد،
امام مسلمانان در روز قيامت كه خداى عز و جل را ملاقات كند حجت او تمام است و از خود دفاع كند،
سپس فرمود: خدا تبارك و تعالى مى فرمايد: «روزى كه هر مردمى را با امام خود مى خوانيم» (۷۴ سوره اسراء)..

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب لزوم طاعت ائمه (ع) - قسمت سوم

... عَنْ مُحَمّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ أَفْضَلِ مَا يَتَقَرّبُ بِهِ الْعِبَادُ إِلَى اللّهِ عَزّ وَ جَلّ قَالَ أَفْضَلُ مَا يَتَقَرّبُ بِهِ الْعِبَادُ إِلَى اللّهِ عَزّ وَ جَلّ طَاعَةُ اللّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِهِ وَ طَاعَةُ أُولِي الْأَمْرِ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ ع حُبّنَا إِيمَانٌ وَ بُغْضُنَا كُفْرٌ/اصول کافی ج۲ ص۸۲

... محمد بن فضيل گويد: از او (امام ع) پرسيدم از بهترين چيزى كه بوسيله آن بنده‌ها به خداى عز و جل تقرب جويند؟
فرمود: بهترين چيزى كه بنده‌ها بوسيله آن به خدا عز و جل تقرب جويند، طاعت رسول و طاعت اولو الامر است، امام باقر (ع) فرمود:
دوستى ما ايمان است و بغض ما كفر است.

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب لزوم طاعت ائمه (ع) - قسمت دوم

...ٍ عَنْ عَلِيّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْعَلَاءِ قَالَ ذَكَرْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللّهِ ع قَوْلَنَا فِي الْأَوْصِيَاءِ إِنّ طَاعَتَهُمْ مُفْتَرَضَةٌ قَالَ فَقَالَ نَعَمْ هُمُ الّذِينَ قَالَ اللّهُ تَعَالَى أَطِيعُوا اللّهَ وَ أَطِيعُوا الرّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ وَ هُمُ الّذِينَ قَالَ اللّهُ عَزّ وَ جَلّ إِنّما وَلِيّكُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الّذِينَ آمَنُوا/اصول کافی ج۲ ص۷۸

..۷- حسين بن ابى العلاء گويد: براى امام صادق (ع) ياد آور شدم كه عقيده ما نسبت به اوصياء اين است كه طاعت آنها فرض شده است، گويد: فرمود:
آرى، ايشان همان كسانى هستند كه خدا تعالى در باره آنان فرموده است (۵۹ سوره نساء): «اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد رسول خدا را و اولو الامر از خودتان را» و باز فرموده است (۶۱ سوره مائده): «همانا ولى شما خدا است و رسولش و كسانى كه گرويدند».

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam

کتاب حجت باب لزوم طاعت ائمه (ع) - قسمت اول

... عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْعَطّارِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ ع يَقُولُ أُشْرِكَ بَيْنَ الْأَوْصِيَاءِ وَ الرّسُلِ فِي الطّاعَةِ/اصول کافی ج۲ ص۷۷

...امام صادق (ع) فرمود: ميان رسل و اوصياء وجوب طاعت مشترك است.

شرح: یعنی اطاعت وصی پیامبری که مثل حضرت ابراهیم (ع) به مقام امامت رسیده است مانند همان پیامبر واجب است

اصول کافی تالیف شیخ کلینی رحمة الله علیه (ترجمه کمره ای)

سروش: http://sapp.ir/eteghad_eslam

آی گپ: https://iGap.net/eteghad_eslam

گپ: https://gap.im/eteghad_eslam