معرفـي آثار مـوزه اي
نام اثر: بخشی از قرآن کریم
اوایل قرن 3 هجری
قَطع بَیاضی (اُفقی)، 16/5 × 11/7 سانتی متر
واقف: شاه عباس اوّل صفوی در 1008ق
شماره اموال: 12
این قرآن، 122 ورق از جنس پوست به رنگ نباتی داشته و آغاز آن آیه 27 سوره مبارکه «یس» و پایان آن، آیه 45 سوره مبارکه «فصّلت» می باشد؛ آیات به خط کوفی ممتاز با مرکب مشکی مایل به قهوه ای در 7 سطر نگاشته و با دایره های قرمز، اِعراب گذاری شده است.
پشت صفحه اول این قرآن، وقف نامه به قلم «شیخ بهایی » (953تا1030ق) می باشد؛ اسامي سوره ها به زر تحريردار و فواصل هر ده آيه يك ستاره زرين و صفحه ما قبل آخر در متن و حاشیه دارای تزیینات به شنگرف و زنگار است. دارای هشت یاد داشت تاریخی « داخل عرض شد » از رجب 1287 تا شوال 1342 مي باشد. جلد نوساز دو رو، بيرون ساغري مشكي منگنه اي و ترنج دار و درون تيماج ارغواني است.
کتابت این قرآن به امام حسن ابن علي بن ابيطالب (ع) (3 تا50ق) در سال 41 هجری نسبت داده شده است.
محل نمایش: حرم مطهر رضوی؛ صحن کوثر، ساختمان موزه قرآن و نفایس، موزه قرآن
@digimuseum_aqr